Takie pastele mogę podziwiać dłuuuugo.

Tez miałam ochotę dłuuugo podziwiać w spokoju, niestety jakiś baran na quadzie skutecznie mnie zniechęcił. Wolałam się ewakuować, bo nie wyglądał na przyjaźnie nastawionego.
Dziękuję :)

Byłam na PE, a teraz, niestety, muszę wracać. ;)
Piękny kadr.

To moja ukochana samotna wyspa. Kiedyś tam dopłynę i zbuduję sobie pustelnię.
Miło było Cię gościć :)

Jak długo trzeba płynąć?

Wpław w moim tempie, pewnie z pół godziny :)
Najpierw zbiję tratwę.

Też bylem na PE i wyspa na pustelnie się jak najbardziej nadaje. Ostrożnie z tym wypustelnianiem, bo się można uzależnić ;)
Publikuj.

Z dostępnych uzależnień to wydaje mi się najbardziej kuszące :)
Dzięki za taka!

Barany na quadach i crossach w "moich " lasach to też codzienność - cieszę się, że udało się koleżance wstrzelić w lukę między przejazdami, bo efekt urzekający nastrojem i kompozycją.

W tym miejscu pierwszy raz widziałam barana na quadzie. Mało, że głośny to jeszcze zaczepny. Ale od czego się nosi gaz? :)
Miło, że listopadowy obrazek przypadł do gustu.
Dzięki!

Ha! :) Na plecach łatwiej, pewnie dałabym radę. Ale żeby zbudować pustelnię, przyda się łódka. ;)

Jak potrzeba samotności człowieka przydusi na amen, to i płynąc na plecach budulec zawlecze :)

Gratulacje ZD!

Z gratulacjami!

Dziękuję. :)

Dziękuję pięknie!
Od razu listopad jakby mniej ponury :)

Gratulacje :-)

Dziękuję :)

Gratuluję! Byłam pewna, że takie pastele muszą być wyróżnione.

Dziękuję pięknie!
Ja się nie spodziewałam. Ptaszek taki mały i bez detalu... :)

Miejsce marzenie, a ujęcie adewatne. Gratuluję ZD!

Dziękuję !
Miejsce super, ale ptaszki same pospolite tam siadają. Czapla siwa to już rarytas. Ale we mgle to i kura malowniczo wygląda :)

Nie wiem jak byłaby kura, ale ta czapla pięknie jest posadzona. Stanowi świetny kontrapunkt do widma wyspy z pochylonym drzewem i sprawia, że całość wygląda bardzo nostalgicznie.

Dodam, że czapla z rybką. Niestety nie wiem z jaką bo za daleko była.
Przyznam szczerze, że irytuje mnie ten kwadratowy beton, ale póki łódki nie mam muszę go jakoś tolerować.

Kogut, zwłaszcza piejący, prezentowałby się wspaniale...

Nie wiem tylko jakby na wyspę dopłynął :)
Mam wypatrzony stary, walący się płot ze sztachet. Ile razy przejeżdżam w mglistych warunkach patrzę z nadzieją, czy jakiś kogut na nim nie siedzi. Tyle lat i nic. Raz tylko kota widziała, ale za szybko zwiał. Kiedyś taki zwykłe i częste widoki, teraz wydają się egzotyką.

Też myślałem o tym betonie, jak piszesz, ale w końcu uznałem, że to skrzynia pełna skarbów, co wniosło w mojej percepcji ciekawy pierwiastek. W związku z powyższym nie zdziwiłbym się, gdyby tytuł zabrzmiał: "Piracki skarb". Nasuwa się inny z udziałem słowa "skrzynia", ale byłoby to zbyt jawne nawiązanie do pewnego cyklu filmów o piratach. :) W obu przypadkach degradowałoby to jednak rolę czapli i uszczuplało narrację nostalgiczną. :)

Dlatego tak lubię mgłę. Im mniej widać, tym więcej miejsca dla wyobraźni.
Od dziś będę z uśmiechem patrzyła na tą bryłę. Ale co za skarby na tej wyspie, wolę nie myśleć. Niejeden wędkarz obok niej przepływa. Czasami lepiej uwierzyć w iluzję niż się rozczarować.
Więc niech będzie czapla - strażniczka pirackiego skarbu :)

Uśmiałem się nieco, przy tym wątku z płotem. Mam po drodze na jedną miejscówek płot jak z bajki w otoczeniu ciekawych roślin. Zawsze czekam tam chwilę na kota. Raz był, ale pod płotem i tyłem :-) I tak od lat .... :-)

Kolega raz pojedzie bez aparatu. Pewnie ze trzy koty na płocie będą siedzieć :)
Kota łatwiej zachęcić, można jakiś przysmak zostawiać regularnie. A takiego koguta czym zachęcić?

Kurą ... :-)