Samokrytyka.

Czasy stalinowskie dawno minęły. Nawet bardzo dawno. Ale może ukończona właśnie lektura biografii tego osobnika wywołała u mnie potrzebę ekspiacji i użycie tego zapomnianego słowa w tytule.

1. Patrząc na to zdjęcie, a szczególnie na swoje wpisy zastanawiam się skąd było we mnie przekonanie, że wiem jak powinien wyglądać street. Skąd to ortodoksyjne podejście do kategorii. I dochodzę do przekonania, że nie wiem. Że powinienem trzymać gębę na kłódkę. I w zaciszu komputerowego ogniska pomyśleć, ale tak na własny użytek: co Autor chciał pokazać, odszukać go w wyobrażeniach podczas akcji robienia tego zdjęcia. I pozostawić w spokoju Jego przekonanie o potrzebie pokazania zdjęcia publiczności. Mnie nic do tego.

2. Zastanawiać się nad techniką wykonania zdjęcia/ analizować wykorzystaną technikę? Nie powinienem. Do tego należy mieć wiedzę, której nie mam. I z pewnością mieć nie będę.

3. Jedyne co mi pozostaje to opisywanie własnych emocji, które czasami pojawiają się. I tak zastanawiam się jak we mnie rosło przekonanie, że coś wiem.
Nic nie wiem. Wydaje mi się tylko. Podoba mi się lub nie. Ale dlaczego tak jest? Tego już nie wiem. Czy w związku z tym mam prawo komentować i oceniać?

4. Przeglądałem GN pod takim dziwnym kątem: jak wyglądają moje zdjęcia w towarzystwie innych. I doszedłem do wniosku, że blado. A dobre oceny to w większości przyzwyczajenie Użytkowników i ich uprzejmość. I dziękuję @azetowi za konsekwencję w stawianiu brązowych gwiazd - na tyle te zdjęcia zasługują.

5. Dziwaczna ta "analiza". Jedyne co próbuję analizować to źródło mojego mylnego przekonania, że coś wiem.

Nie jest to apel do kogokolwiek żeby spróbował zastanawiać się nad własnym zachowaniem. Musiałem to z siebie wywalić.

Street?

Tak.

Ok. Autor wie lepiej

Sory Tomek, moje pytanie wynikało z dosyć ortodoksyjnego podejścia do kategorii.

Dla mnie może być krzywo, nieostro, bez kontrastu i innych szykan. Ale moment decydujący musi być. Wiedziałem, że to Twoje. Oglądałem z góry, z dołu, z boku, jednym okiem, potem drugim. Potem jeszcze raz. I nic. Momentu nie znalazłem.

Pozdrowienia

Fotografia uliczna to temat-rzeka. W kontekscie zawartosci kadru, ale i w kwesti oceny takich prac. Ta kategoria to w moim przekonaniu jest jak rosnaco-kurczacy sie organizm, ktory zmienia ksztalt i wielkosc.
Oslawiony "decydujacy moment" jest troche jak Graal, ktory jasno zdefiniowany, zaweza jednak obszar obejmujacy takie prace i szufladkuje jednoczesnie kategorie (o ile przyjmiemy, ze "street" ten moment musi zawierac). I tu chyba jest klucz do zagadki...Czy tworzyc podkategorie czy poszerzyc "worek" fotografii ulicznej?
Ja odpowiedzi nie znam i pewnie nie poznam, ale ogladam czesto prace nalezoca do nurtu "street", a ktore momentu decydujacego nie maja. No chyba, ze refleksyjnosc i warstwe wizualna tak wlasnie nazwiemy.
Troche mi trudno pisac o tym pod powyzsza praca, ktora nie jest tutaj dobrym przykladem. Jest slaba i tyle. Nie wyszlo to tak jak sobie "wymyslilem" i nie przekonalem odbiorcy. Tak tez bywa.
Kategorii bym nie zmienil, bo uwazam ze w takiej praca byla tworzona. Zonglowanie kategoriami uwazam za mamienie siebie i innych (W nielicznych przypadkach to dziala).
Za analize Andrzeju dziekuje, bo ona duzo wnosi do dyskusji o samej kategorii "street", ale i ocenianiu prac w FF. A dla mnie ma o tyle znaczenie to co napisales, ze watpliwosci rozniste mam i ja. I dobrze, ze takie przemyslenia pozwalaja troche bardziej podumac nad swiatem.
Pozdrawiam.

niepotrzebnie się tak kajasz, wpędzasz od razu mnie w kompleksy bo co ja mam dopiero powiedzieć, zapewne podobnie jak u mnie fotografia jest pasją, czy jak kto woli hobby, i niech tak zostanie, a efekty jakie uzyskuję lepiej niech inni oceniają, każdy w mniejszym lub większym stopniu ma swój indywidualny styl i to ma również swój urok, pozdrawiam i jak dla mnie to masz całkiem sporo ciekawych zdjęć jak i ciekawych uwag czy spostrzeżeń, w stosunku do wystawianych fotografii przez innych. Chyba dziś masz zły dzień