Pokuszę się może o analizę.
Kadrowanie w kwadrat sugeruje, że autor wybrał do zdjęcia kompozycję i kadr, jednak nie jest ona w żaden sposób uzasadniona, chłopiec patrzy się w lewo, a powietrza więcej po prawej. W tle i w prawym rogu pojawia się jakiś niepokojący bałagan w postaci czegoś czarnego, murku i jakiś nóg, nie wspominając już o uciętych rękach. Można by się pokusić o mniejszą GO, wtedy może to co się dzieje w tle przestałoby aż tak odwracać uwagę. Jaskrawość trawy i białość lekko przepalonej reklamówki odwracają uwagę od twarzy chłopca, która chyba w tym zdjeciu powinna być najważniejsza, piszę "chyba" ponieważ z twarzy chłopca nie do końca da się wyczytać o co chodzi w zdjęciu, ma zblazowaną minę i zawieszony gdzieś wzrok. Historia zdjecia jest nie jasna, z opisu możemy wywnioskowac, że chłopiec jest zmęczony, ale to nie opis zdjęcia powinien je bronić, ale to co w zdjeciu się dzieje. Brak mi elementów mówiących o tym czemu chłopiec jest taki zblazowany (np długa droga w tle która sugerowałaby długą podróż), skad ta reklamówka, jaki to wszystko ma sens. Jeśli nie walory etetyczne, to chociaż koncept lub emocje... A gdy niczego z tego nie ma to...? To może warto pracować dalej nad ujęciem które chociaż zapadnie w pamięć... Pozdrawiam!

jestem na nie... nie ma tu dla mnie zadnej opowieści, kadr przypadkowy

A czy każde zdjęcie musi być ustawiane. To ma swoją opowieść. Jest nią zmęczenie chłopca, po całodziennym pobycie na słońcu i chodzeniu po górkach.

mi chodzi raczej o ustawienie nie dziecka nie wiem skąd ten pomysł... fotograf zawsze moze się jakoś odpowiednio ustawić

Szanuje twoją opinie. Z dziećmi czasem trzeba łapać moment. Teraz siedzi, a za chwilę już nie.

to akurat wiem :)

Dziękuje za komentarze. Jak już napisałam, to zdjęcie nie jest ustawiane. I nie chcę, by było za takie uważane. Tu nie chodzi o czas poświęcony na zrobienie dobrego zdjęcia, a o uchwycony moment. Pozdrawiam

Że nie ustawiane fakt, wnoszę że ujęcie ma wartość sentymentalną dla autora i dlatego się tutaj znalazło. Czysto technicznie mógłbym się czepiać kadru, kompozycji .. itp.
Przy tym ujęciu brakuje mi lewej strony, wzrok modela ucieka poza kadr , prawej zaś za dużo ciecie pionowe winno być na styku rączki a krawędzi . Tło na nie, bałagan, GO a wiele za duża. Jak zdjęcie pamiątkowe bardzo fajne do GN za mało mz.

Dobrze następnym razem, zrobię wszystko książkowo.Tylko to już nie będzie to samo.To nie studio, ani robienie zdjęć krajobrazu. Lubię zdjęcia z chwili, a one same w sobie nie mogą być ustawiane. Pozdrawiam

Powiedz mi szczerze, na prawdę sądzisz, że to jest dobre zdjęcie?

Wiesz, nawet reportaż, gdzie masz same ujęcia chwil, można poprawnie skomponować i skadrować. Tu nie ma nic, ani kompozycji, ani kadru, ani tak na prawdę nie ma momentu. Bo co się dzieje w tym zdjęciu? Dzieciak trzymający reklamówke z obrazkiem, ale o co chodzi? Co tu jest takiego, że uważasz, że zdjęcie byłoby warte pokazania? Wnosi coś? Cos mówi? Szokuje? Wywołuje uśmiech? Nie. Więc po co?

A co masz na myśli, mówiąc dobre zdjęcie. Jeżeli chodzi o dobrą jakość zdjęcia, ustawienie modela to pewnie nie. Tylko, że ja chciałam pokazać emocje. Pozdr.

Oczywiście masz prawo do swoich odczuć.

Ale tu nie ma emocji :)

Powiedziałam, masz prawo do swoich odczuć.

I to jest prawda, dziękuje Edyta

Widzę, że polemika wzbudza większe emocje.

a ja widzę chłopca, dla którego autorytetem jest Papież, wolał mieć jego portret niż konsole PS3

zdjęcie jest doprawdy okropne.. jedyne, co budzi podziw, to nieustępliwość Autora w jego obronie :)