Widz prawdopodobnie jak każdy lis odgryzłby sobie nogę, gdyby takie "czasownyki" mu nieodpowiadały. A tymczasem ...

...siada na krzesełku, być może mu przeznaczonym i słucha
trybów, trybiików -kołowrotów maszyny.
Przenika go krótkim, choć oznajmującym i stanowczym tonem
naprzemienny stukot wskazówek, wyznaczający upływający czas...
Pazury czasoprzestrzeni rysują ranę w jego głowie,
którą błyskawicznie zalewa fala, piętrzącej się i rwącej brzegi,wyobraźni,
wszystko niszczy i buduje na nowo... chaos-porządek
Jak dobrze się wsłucha, pomiędzy stukotem sekund, minut, godzin,..., dostrzega
nieznośny dzwięk docierających się metalowych stawów własnego bytu

Kiedy tryby ustaną, wyobraźnia w głębokich wąwozach - zmarszkach doświadczeń wyschnie i rany się zabliźnią - czas dobiegnie końca i będzie już po nas

Szepcuch... jesteś poetą...nawet jako krytyk....!!!...:)))

Nie każdą pracę da się skrytykować, nawet jeżeli się nie podoba.

Ta się podoba

są tacy krórzy skrytykują wszystko co odstaje od szablonu... ze strach i dla przekroczenia własnych kompetencji...:)))

to fakt !!!

Istnieje również taki przypadek, kiedy krytyk nie komentuje i nie krytykuje danej pracy - to czasem największa krytyka !!!

..a to już poezja...:)))

No, no, a tytuł jeszcze lepszy :D