aż mi się odechciało cs'a odpalać
piękności

Wspaniałe.

miazga

cudeńko!!!

Bez dwóch zdań najlepsza odsłona tego miejsca jaką widziałem. Bardzo mi się podoba!

lubię Monty Pythona

piękne światło
Nie było problemów z łączeniem tak długich ekspozycji?

Dzięki Marcinie :). W jednym miejscu się troszeczkę biesił, także trzeba było ręcznie wspomóc. Ale wszystkie dwanaście części składowych, jakoś udało się razem w miarę zgrabnie scalić w całość ;).
Pozdrawiam :).

Dwa lub więcej Słońc tu świeciło. Czy to jest jeszcze fotografia ? Według mnie nie. Czy to jest D.R.I. ? Chyba też nie za bardzo bo jego zadaniem jak wynika z wolnego tłumaczenia jest powiększenie zakresu tonalnego a tutaj mamy do czynienia z obrazem, który został rozciągnięty do ok. godziny. Zmysły mojego postrzegania wariują świadomie i podświadomie i nieświadomie. Dokąd zmierzasz fotografio :)

Dobre, dobre Rafale... ;). Szczególnie podoba mi się bardzo pierwsze zdanie na temat centralnej gwiazdy Układu Słonecznego. Jak mi wiadomo, wokół jednej takowej krąży nasza planeta. Rozumiem i przyjmuję do wiadomości, że odsłona ta może Ci się nie podobać. Natomiast zastanawiają mnie Twoje daleko posunięte przypuszczenie odnośnie czasu w jakowym owa panorama była poczyniona. Przecież Cię tam nie było... . Skąd zatem takie wyliczenia w Twojej głowie zagościły...???
No cóż, nie pierwszy to już raz Ty, oraz inne osoby próbują na siłę wmówić i przeforsować coś, co w rzeczywistości miejsca nie miało. Wyjaśnię zatem pewne kwestie, które pozwolą Ci( jeżeli oczywiście będziesz chciał) pojąć i zrozumieć okoliczności jakie towarzyszyły
powstawaniu tego ujęcia. Pierwsze cztery klatki naświetliłem o godzinie 17:40 do godziny 17:41. Były to krótkie ekspozycje bkt, które pozwoliły mi zarejestrować większą część rozpiętości tonalnej obrazu. Zmieniłem parametry, uzbroiłem szkło w ciemny filtr i o godzinie 17:43 zacząłem naświetlać dłuższe ekspozycje. Nie stosowałem zbyt długich czasów, bo światło raczej czekać nie chciało i wszystko musiałem w miarę zgrabnie poukładać i zarejestrować. Czasy oscylowały w granicach 70-80 sekund.
Ostatnią klatkę skończyłem naświetlać o godzinie 17:56. Rachunek wydaje się być bardzo prosty: 56-40=16. Wniosek: 16 jest mniejsze od 60 ;).
Po tym czym prędzej pognałem na górę, gdzie tripod rozstawił mój plenerowy towarzysz Krzysztof. Na światełko już się niestety nie załapałem, gdyż jak już wyżej wspomniałem (w tytule także) były to ostatnie promienie tego wieczora, które malowały to piękne i spektakularne miejsce. Ot i cała wielka tajemniczość odnośnie tejże panoramy. Następnie wszystko poskładałem razem, posiłkując się pierwszymi klatkami dla zachowania szczegółów w najciemniejszych partiach.
Cóż, efekt finalny może się podobać lub nie. Jak widać znalazł on grono odbiorców, które pozytywnie odnajdują tę panoramkę (dziękuję :)).
I nieskromnie powiem, że i mi się ta praca podoba. Włożyłem w nią dużo serca i trochę umiejętności, które udało mi się przez ostatnie lata posiąść. Czy to coś złego? Chyba nie... . Zawsze staram się stawiać sobie ambitne cele i zadania. W tym przypadku postanowiłem miejsce to,
jakby na to nie patrzeć dosyć mocno wyeksploatowane fotograficznie, pokazać szeroko i z trochę innej perspektywy. Czy to coś złego?
I na koniec sprawa mocno oczywista, ale jakże często przez Ciebie podnoszona - mianowicie "FUN". Oczywiście cały czas towarzyszy mi wielki "FUN", ponieważ bardzo fajowo się bawię, a fotografia przynosi mi wiele radochy i uśmiechu, czego i Tobie z całego serca życzę :).
Pozdrawiam i nieco więcej dystansu na przyszłość zalecam ;):).

Drogi Autorze szybkie tam Słońce mają szybsze niż u nas zapewne. Inne dwa światła tu widzę stąd moje zapytanie. Kolor na niebie grubo po zachodzie w/g mnie a na górce z osiedlem sporo przed owym zachodem. Mój łeb rejestruje wyraźnie co najmniej dwa różne oświetlenia owej sceny i nijak ma się do tego co widziałem na Ziemi od urodzenia ;) Cóż przyjmuję wszystko co napisałeś na klatę i wierzę w to choć mojego odbioru Twej pracy to nie zmienia. Fun wiadomo najważniejszy we wszystkim ;)

Drogi Rafale, oczywiście doskonale sobie zdaję sprawę z tego, że zdania swojego nie zmienisz. I daleki jestem od tego, aby Cię przekonywać, że jest ono prawdziwe, fałszywe, poprawne czy negatywne. Nie w tym rzecz mz. Ja tylko starałem się wyjaśnić i opisać, jak naprawdę powstawała ta fotografia i tyle. Najważniejsze, że w najważniejszym się chociaż zgadzamy :). Pozdrawiam Pana :).

jest pięknie

Poszło do ulubionych.

Drogi Pawle idąc tym tropem dlaczego nie rozciągnąć ekspozycji np. na całą dobę, miesiąc lub rok. To na pewno stworzyło by jeszcze ciekawszy obrazek. Tylko po co ? Czy w pogoni ze wspaniałym efektem, światłem ze wszystkich stron w pełnym spekrum barw uciekamy od sedna fotografii i uchwycenia w naszym kadrze ulotnego, nietrwałego i niepowtarzalnego momentu ? W moim pytaniu nie szukam racji którejkolwiek ze stron ja po prostu filozofuję na temat naszej zabawy ;)

Ależ Drogi Rafale, oczywiście można rozciągać, ile się komu podoba. Przecież takie "pudełko z dziurką" wieszane tu i ówdzie często patrzy przez ten mały otworek na ten wspaniały świat przez kilka miesięcy lub dłużej. I wielce fajowa to sprawa jest. Efekty czasami mogą bardzo mile zaskoczyć ;). Jeżeli chodzi o dalszy ciąg Twoich przemyśleń, to nie do końca mogę się z nimi zgodzić. Gdzie Ty tu widzisz pogoń za światłem ze wszystkich stron??? Owszem, tak jak i Ty, tak i moja skromna osoba szuka ciekawych warunków i spektakularnego światła. Chyba normalna to sprawa dla fotografa krajobrazu ;)? Idąc dalej - sedno fotografii - to pojecie, które bardzo łatwo można zamknąć w ramę prostej definicji, ograniczyć do zatrzymania chwili, upamiętnienia jakiejś sytuacji. Ale dla mnie moje fotografie, to moje widzenie świata, mój sposób odbierania rzeczywistości. Pokazuję jak pragnę pokazać, a nie jak ktoś chce mi narzucić. I co w tym złego, pytam raz jeszcze??? Czy naświetlanie danej sceny przez kilka, kilkanaście minut, to jakaś fanaberia? Ja bardzo lubię, jak nietrudno zauważyć, długie ekspozycje i dobrze mi z tym. Jest to technika mz zdecydowanie trudniejsza od standardowych naświetleń. Poprzeczka podnosi się ku górze, jeżeli chcemy stworzyć obraz panoramiczny przy wykorzystaniu trochę dłuższych czasów. Jeżeli uda mi się ową przeskoczyć, to radocha moja jest dużo większa. Czy to źle, że podchodzę ambitnie, że chce próbować czegoś innego, czegoś mz trudniejszego? Przecież to cały czas dobra zabawa jest. Zachęcam do spróbowania ;).
I na koniec pełna zgoda, co do filozofowania na temat naszej pasji. Jak najbardziej trzeba, bo najgorzej gdy fotografia przechodzi bez komentarza i ginie w czeluściach otchłani zapomnienia ;).
Miłego dnia :).

Bajecznie piękne

Cieszy mnie Twój wywód i choć nie spodziewałem się odwołania do otworka przyznam, iż bardzo celnie pojechałeś. Każdy niech robi jak lubi, może i uznaje. A ja będę podpytywał z czystej ciekawości: co jak i dlaczego. Bawmy się puki są siły, zapał i chęci :)