Trochę się zgadzam, trochę nie z Twoją analizą Kili.

Żadnych cięć - zgoda! (i to nawet nie mz, tylko obiektywnie)

Przestańcie na pierwszym miejscu stawiać podziały - zgoda!

Natomiast w całej rozciągłości nie zgadzam się, że to najmniej ważne, że bardzo łatwe do nauczenia, że można to zastosować później, że autor ją na pewno zna i świadomie łamie. Nie znam autora i nie wiem co łamie i gdzie go łamie.

A przede wszystkim uważam nazwanie pewnych reguł kompozycji "pseudozasadą" za mocno nietrafione.

Sytuacja przedstawia się zgoła inaczej: kompozycja to nie jest tylko przytoczony złoty podział, trójpolówka... Kompozycja jest bardzo złożonym pojęciem, i jest NIE DO POMINIĘCIA w rozważaniach o fotografii. Tyle, że zwykły śmiertelnik portalowy g... za przeproszeniem o kompozycji wie. Tym bardziej nie jest to bardzo łatwe do nauczenia, że nie za bardzo już zostało od kogo się uczyć, skoro ja tu robię za "autorytet" w dziedzinie kompozycji, a sam uważam, że jestem tylko małym dzieckiem z błyszczącymi z podniecenia oczami wlepionymi w wystawkę pod tytułem KOMPOZYCJA. Jedno wiem, zawężenie się do wspomnianych już podziałów jest tym samym czym stwierdzenie, że z Berlina do Krakowa najlepiej dojechać konno.

No więc można do dobrze zakomponowanego kadru dojechać na wiele dróg, ale nie wszystkie są drogami które zrobią to w sposób najbardziej efektywny. Taka poprawka jaką zaproponował Matewski jest na przykład zupełnie do chrzanu. Destabilizuje obraz i czyni go chwiejnym. Autor umieszcza w narożnikach szafki, które centrują kadr i wskazują na Osobę portretowaną, robi się stabilnie. Dodatkowo sylwetka jest podkreślona przez "flagowy" podział w poziomie. Fotografowana postać jest słusznie skądinąd umiejscowiona, żeby ów rozkład elementów tła punktował na rzecz jej uwypuklenia.

Nawet nie przeszkadza, że linia dolnych szafek leci w lewo. Odważniki korygujące na focie są rozstawione w taki sposób, że całość jest harmonijna i dobrze się na to patrzy.

Tak więc apeluję, nie postponujmy "matematyki", to język opisujący fizykę. Nieznajomość wszystkich liter i cyfr nie pozwala rozczytać całego wzoru. Czasem (często) komponujemy intuicyjnie. Nic w tym złego. Wynika to wtedy ze wspomnianego serducha. Ale nie oznacza to z automatu, że owo intuicyjne zachowanie nie jest do udowodnienia. Bo jest. A na pewno w powyższym zdjęciu.

CBDO

Reguły po co się sprzeczać o nie.
Nie zawsze powinniśmy się ich trzymać a ta praca jest tego najlepszym przykładem!

Podoba mi się uśmiech starszego człowieka który jak widać sporo przeżył (mam tu na myśli ten brak dłoni) a mimo tego jest tu zadowolony. Bardzo pozytywne zdjęcie.

dobra robota.

Crop

Poprawka proponowana przez matewskiego w kadrowaniu, wzbogaca fotę dużo na plus.

Dobre jest.Pozdrawiam

świetny portret, nie zmieniałbym nic ... moim zdaniem, wbrew pozorom, boki ubogacają a centralna pozycja bohatera dodaje wagi ...

GW jak nic. Świetny portret!

Fota jest bardzo dobra pod względem tego co na niej widzimy, tego nie można podważyć. Jednak cięcie pokazane przez matewskiego jeszcze bardziej dodaje jej ducha. W odniesieniu do analizy, to jeżeli coś może być jeszcze lepszym, to pytam się, czemu być nie ma. Pomimo że ostrości na twarzy nie ma, tylko na swetrze, to złotko się należy bez łaski, za to co jest pokazane.

Załóż binokle... Ostrość jest na twarzy - nie ma jej na nosie.

Po co więc tyle literatury o kompozycji, skoro to takie proste.

Znakomite, w koncu moge ocenic ;-)

mega mega opowiadanie

Piekny prawdziwy kawał dobrego Portretu . Radość w oczach i Uśmiech na twarzy .

Pierdy o złotym podziale i reszcie bzdet sa tutaj akurat nie na miejscu .

jest moc !!

Odszedł [*]

Polecam Wszystkim

fajny szczery portret

bdb!