Pamiętam różne rumiankowe kadry. Ten z szuflady nic a nic nie utracił zapchu :-) Publikuj.

Widzę u Kolegi pamięć też jak żyleta. Widać taki rocznik doskonały - jak ten rumianek, nic nie traci z wiekiem ;) :))
Dodam, że w smaku rumianek też nic nie stracił, suszyłam i często piję- i jeszcze żyję :)
Dziękuję pięknie za dobre słowo!

Z tą żyletą to lekkie nadużycie, ale to co dobre pozostaje w pamięci :-)

Coś w tym jest. :)
Ja jeszcze pamiętam śnieżne, słoneczne zimy, chociaż czasem myślę, że to tylko wytwór mojej wyobraźni :)

Ja mam wrażenie, że skończyły się dokładnie w roku, w którym zacząłem poświęcać czas fotografii przyrodniczej :-)

No nie wiem...
Mz wtedy kiedy kupiłam sobie przyzwoity sprzęt. Do dziś pamiętam jak z kiepską hybrydą soniaka wpadłam w zaspę po uszy :)

Czyli los nas nie oszczędza ... :-) :-)

Taka biel mogłaby nie przemijać...