1. Niektóre etapy życia Człowieka charakteryzują się specyficzną intymnością. Balansowanie na tej cienkiej linii wymaga wielkiej wrażliwości; przy założeniu, że Autor/ka nie posługują się tanimi chwytami. Zwykle mam dylemat czy chcę oglądać takie obrazy czy nie.
2. Naturalna jest chęć pokazywania wszelkich sytuacji w jakich Człowiek znaleźć się może. Przecież nic co ludzkie nie jest nam obce.
3. Zdjęcie porusza i co do tego nie mam najmniejszych wątpliwości. Rzeczywistość pokazano taką jaka ona jest. Ciężko mi analizować stronę formalną ? przez treść. Przeszkadza mi ta rolka ręcznika.
4. Głosowałem na nie i piszę tę analizę jako mój sprzeciw dotyczący pokazywania Człowieka w takich krytycznych okolicznościach. Daleki jednocześnie jestem od zachęcania do podobnego głosowania czy podzielania mojego punktu widzenia. Ja tak już mam

Uwaga do powyższej analizy - Pokazywać można człowieka w każdym stanie, nawet krytycznym. Jednak tu mam wrażenie ze pokazywana Pani nie chce byc fotografowana i to niestety widać na zdjęciu.

Trudno oddać głos w takiej sprawie. Nie jestem przekonany.

nie

nie wiiem czy ta pani chce, czy nie chce byc fotografowana , ale wiem jedno , zdjecie budzi emocje i jestem za...

Skwituje analizę fproject, uwierz mi na słowo nie było sprzeciwu, mało tego osoba doskonale wiedziała o tym ze jest fotografowana. Analiza andrzeja08 jest zrozumiała, uważam jednak, że to są nieodlaczne etapy w naszym życiu i czy nam się to podoba czy nie będziemy się spotykać z tego typu fotografią. Jest to tak samo osobiste jak narodziny czy sama śmierć.Teraz tak bardziej do ogółu. Myślę jednak że Wy jako odbiorcy macie to zdjęcie ocenić pod względem jego walorów artystycznych, technicznych, bądź na podstawie własnych odczuć jakie macie po obejrzeniu fotografii, a nie zastanawianiu się czy ktoś chce być fotografowany czy nie, czy wypada czy nie. O to jest odwieczne pytanie? Pozdrawiam :)

Tak!

TAK dla tej fotografii.
Polecam jednocześnie bardzo analizę Andrzeja.

"(...) nie zastanawianiu się czy ktoś chce być fotografowany czy nie, czy wypada czy nie (...)"

...aż mnie przeraziła ta wypowiedź.

Nie rób drugiemu co tobie nie miłe.
I tak można by zakończyć.

Od siebie dodam -
wiem jak czuje się człowiek przywiązany do łóżka, kiedy głowa chce iść a ciało nie daje rady,
wiem jak czuje się człowiek, kiedy w żyłach miast krwi wolno posuwa się farmakologia, która sprawia, że zapominasz jak masz na imię,
wiem jak czuje się człowiek, który bliską osobę nie rozpoznaje,
wiem jak czuję się pacjent leżący obok, kiedy widzi podobnego człeka obok siebie.

I dlatego z mojego szkła na pewno nie wyjdzie nigdy obraz szpitalny.

ale ... nie znaczy to, że potępiam tego typu prace.
Jest w historii fotografii wiele ujęć ludzi w "sytuacjach szpitalnych" - umierających (Sontag-Leibovitz, Hujar - Wojnarowicz ...), które mają w sobie wspólny mianownik i intencje - nie ma w nich ciekawości ani chciwości.
I takie prace szanuję.


P.S.
Już po "5" relanium gada od rzeczy a po "10" godzisz się na wszystko - więc drogi autorze, z tą świadomą zgodą to tak chyba różnie jest. O demencji (a w tym wieku istnieje duże prawdopodobieństwo) nawet nie wspominam.

Fotografia z technicznego punktu widzenia - słaba.
Emocjonalny punkt widzenia - mój punkt widzenia - ciekawość i chciwość.

dla mnie galeria KONTRA

Autorze, mnie nie chodziło o to czy Pani chce być fotografowana czy nie, to nie ma znaczenia. tylko na zdjęciu WIDAĆ ze ona nie chce, a to ma znaczenie, kontra

:) jasne

byłam ZA...wiem, że taki obraz może budzić kontrowersje, ale według mnie bardzo poruszająco pokazuje rzeczywistość, nad którą wielu z nas nie chce się zastanawiać, bo każdy ma poczucie nieśmiertelności (każdemu może się śmierć przytrafić tylko nie mnie, każdy się zestarzeje, tylko nie ja ;)). Autor pokazał tu "ostatnie chwile" z życia... tak, z życia... bo każdego z nas to czeka. A może ta Pani wyraziła zgodę na wykonanie zdjęcia? Zapytajmy samego autora.

Myślę, że co do pytania wątpliwości rozwiałem powyżej, ale wspomnę jeszcze raz, zgoda została wyrażona.

a teraz tak z ciekawości , starsza Pani to ktoś z rodziny?

Ludzie nie chcą oglądać sytuacji przykrych a które naprawdę są i istnieją. Część uważa że takich sytuacji nie ma, lub jest niewiele. Prawda jest taka że jest ich wiele, prawda jest taka że budzi to emocje, prawda jest taka że jest to również część naszego życia. Wiadomo że zdania będą jednak podzielone, co widać po wpisach. Osobiście na mnie robi taka fota wielkie wrażenie, a o to chyba w zdjęciach pokazywanych chodzi.

I Ja się tu zgodzę w 100% z tą wypowiedzią, podobnie zresztą tak jak już wyżej wspominałem z analizą andrzeja08 którą jest dość rzeczowa i wyczerpująca. Jak równie jeszcze dodam że nie mam nikomu za złe, że ktoś jest na nie to jest indywidualna sprawa każdego odbiorcy. A teraz do izis to już jest chyba nie istotne czy to ktoś z rodziny czy nie no chyba, że ktoś chce o tym książkę napisać.

Pozdrawiam.

ale może być też optymistyczna wersja tej opowieści. Przecież możliwe jest, że to chwilowa niedyspozycja i Pani po sprawnej hospitalizacji wyjdzie ze szpitala i wróci do swoich rodzinnych pieleszy, do grona najbliższych i pocieszy się jeszcze życiem dobrych parę lat? :)

masz Ty ten cięty jęzor :)

:) Pisząc komentarze bądź odpowiedzi nie chcę nikogo urazić czasami chcę pokazać drugą stronę medalu bo niektórzy widzą tylko jedną, myśląc iż tak było i tylko tak być musiało, a nie zawsze jednak tak to wygląda jak się myśli, prawda?
:)

Bielus z mojej strony wielki szacunek dla Ciebie i twojej fotografii!!!

Taki pojedynczy kadr w kategorii reportaż nic mi nie mówi, nawet trudno o emocje. W zestawie może by się obronił, tutaj widzę starszą panią na łużku szpitalnym i tyle. Tak naprawdę to nawet nie wiemy w jakim jest stanie może dopiero się obudziła, może leży w szpitalu bo ma coś z kolanem. Ważna bylłaby cała historia, którą autor chciał o pani opowiedzieć ale może nie było nic więcej tylko ten jeden kadr i w taki przypadky klikam na TAK Andzejowi. Szkoda, że na FF nie można dodawać w kategorii reportaż kilku fotografii należących do całości

no niee ...chciałem dodać komentarz a wstawiłwem jako analizę i nie wiem jak to cofnąć :( sorrki

da radę - to mówiłem ja, moderator ;-)

Z całej dyskusji to wydaje mi się najbardziej istotne: "...zas sama Pani stala sie przedmiotem fotografii, zamiast byc jej podmiotem"
I dlatego też mi się nie podoba.

- Komentarz usunięty przez moderatora dnia: 2015-08-15 21:58:17 -

pragnę powiadomić, ze Pan Jan Kot vel pseudonim FF: kotowski jest plagiatorem ZAMIESZCZONY PRZEZ NIEGO KOMENTARTZ JEST NA STRONIE; http://www.zwrotnikraka.pl/jak-towarzyszyc-umierajacemu/

Nie chcę pisać kolejnej analizy, która będzie powtarzaniem prawie wszystkich argumentów na "nie". Od siebie dodam, że chyba nie ma (ja nie spotkałem) takiego ekshibicjonisty pacjentki czy pacjenta (w tym wieku) pragnącego fotografii na szpitalnym łożu i to zarówno w stanie krytycznym czy tuż przed wypisem. Znam to z autopsji i własnej obserwacji (moja nieobecność na tym portalu przez dwa lata była wynikiem dwóch zawałów serca). Jedyne czego oczekiwałem i potrzebowałem podczas trwania akcji ratowania to pomocy medycznej i uścisku ręki najbliższych mi osób oraz dobrego słowa wyspecjalizowanych ratowników lekarzy i pielęgniarek. Dla mnie nie ma dylematu czy pokazywać fotografie w tym rodzaju. Jestem zdecydowanie przeciwnikiem "szpitalnej reporterki" i tzw. portretów na sali intensywnej terapii. Dla liberalnej części fotografujących tak ochoczo tłumaczących fotografowanie chorych polecam zrobienie sobie autoportretu podczas przewijania z wypełnionymi pampersami (w detale nie będę wchodzić) i spróbowanie wytłumaczenia celu takich przedstawień. Mógłbym sypać podobnymi argumentami ale po co ? gdy i tak, nawet ja...na samo wspomnienie reaguję hmm...podwyższonym ciśnieniem...