Chabrowe smutki

No patrzcie państwo - dziób na wprost a zdjęcie jednak wystawione. Ktoś zupełnie się nie zna :-) Piękna fotografia, uwag więcej nie mam :- )

Radzę omijać szerokim łukiem sarenki. Za ten dziób, któraś może Kolegę kopytkiem w zadek kopnąć ;)
Taka buźka bokiem, czy przodem zawsze wygląda ślicznie :)

Z dziobem czy nie dziękujemy :)

Jeżeli ktoś nie doniesie to się nie rozniesie. Jeśli wie Koleżanka o czym mówię. Jakaś elementarna solidarność wsród fotografów chyba obowiązuję, prawda ?

Nie wiem czy wśród wszystkich, ale w naszym zborze na pewno tak ;) bracie :))))))

I tak miałem czyścić monitor, nie szkodzi ... :-)

Ja czyściłam dwa dni temu klawiaturę. Popkornem się zapchała ;)

Mamy inną wrażliwość - dwa dni temu moja miała zwarcie od łez :-)

Jakie to szczęście bywać w takim zborze i oczy swe cieszyć takimi cudami natury.:)
Zauroczony jestem od pierwszego wejrzenia. Uwielbiam te sarnie wielkie czarne oczy... Mógłbym się gapić godzinami, wiec do ulu przygarniam.:)
Jeśli miałbym się czegoś przyczepić, to chyba tylko autorstwa... Ze nie moje, bo z chęcią bym takie ustawil na tapetke, we wszystkich urządzeniach.:)
Publikuj.:)

Dziękuję za dobre słowo Bracie ;)
Cieszę się, że poszła do Twego ulu, na pewno będzie jej tam dobrze :)

Mam wyjątkowy sentyment do tej fotki. Obserwowałam kiedyś tą znajomą matkę dwóch koźląt, bo zauważyłam że nie ma z nią jej maluchów. Błąkała się wśród chabrów i popiskiwała co jakiś czas. Do dziś pamiętam te smutne, czarne oczy.
Na szczęście urwisy odnalazły się po jakimś czasie i cała trójka pobiegła w las.
Ku mojej wielkiej radości :)

na prawo

Dzięki :)

Gratulacje ZD!

Dziękuję pięknie w imieniu swoim i czarnookiej modelki :)

Gratuluję, piękna konstelacja:)

Konstelacja Koza :)
Miło, że się podoba.
Dziękuję i pozdrawiam wiosennie :)

Kiedyś na mglistej łące udało mi się zobaczyć taką, ale wystawiła mi czteroliterówkę i tyle ją widziałam.
Tu sarenka wpatrzona w fotografa, jak w obrazek - gratuluję ujęcia i wyróżnienia.
To chyba nie takie proste, by nakłonić dzikie stworzenie do zapozowania - ja mam problem z psem domowym :D

Dzięki :)
Mi kilka dni temu trzy danie stanęły na leśnej drodze. W punkt, w smudze porannego światła. Trzy urocze białe zadki, nawet ogonkami mi machały. Zagwizdałam cicho, bo czasem na to reagują i odwracają głowy. Te niestety głuche były :)
Sarenki są z natury ciekawskie. Jak się stoi bez ruchu potrafią iść w stronę fotografującego, śmiesznie przekrzywiając głowy. Do momentu aż poczują ludzki zapach. Dlatego dobrze jest stawać pod wiatr i odpuścić sobie perfumki :)
Na pocieszenie Ci powiem, że mój psiak też nie ma parcia na szkło :)

A zdarzyło Ci się, że kopytka w ruch poszły ?
I czy na takie wypady osoby fotografujące w lesie, wychodzą z jakąś obstawą, aby ktoś wezwał pomoc w razie ataku dzikiego stworzenia?
Obawiam się chadzania samej po dzikich terenach i lasach - raz jakiś dziwny typ chodził za mną krok w krok i jak się odwracałam to stawał jak słup. Ale wtedy stracha miałam!

Ja chodzę bez obstawy, chociaż od kiedy u mnie pojawiły się wilki, zastanawiam się czy nie zabierać jakiegoś bodyguarda. Tylko musiałby być niemową, bo na plenerach nie trawię czyjegoś gadania za uszami:)
Miałam wiele bliskich spotkań z różnymi zwierzakami i zawsze co najwyżej skończyło się na chwili strachu. Często równie dużym z obu stron.
Raz było naprawdę niebezpiecznie.Wlazłam w sam środek legowiska dzików. Matka, ciotki i kilkanaście pasiaków. Pewnie zjadłyby mnie żywcem, gdyby nie moja sunia malamutka, z którą byłam na spacerze. Podobieństwo psiaka do wilka skutecznie odpędziło dorosłe dzikusy, a małe słodziaki rozbiegły się po polu. Jednak zawał był blisko :)
Najbardziej w lesie boję się ślepych myśliwych. Nie chcę by ktoś pomylił mnie z dzikiem ;)
Na dziwnych typów mam gaz pieprzowy, na sytuacje awaryjne gwizdek i telefon..
Myślę, że w mieście jest o wiele bardziej niebezpiecznie niż w lesie. Odwagi więc życzę i udanych wędrówek :)

Gratuluje blaszki!:)
Choc pewnie nie pomieści się to w jakiej robaczej główce, to cieszy taka blaszka w grupce bardziej czasem niż własna.

Dziękuję pięknie :)
W mojej się mieści, bom do robaczka mało podobna.
A wysyp robaczków mamy, że ho, ho. Co jeden bardziej zjadliwy. Cóż zima bez mrozu, to robaczki nie wymarzły ;)

Jako ze preferuje metody naturalne, nie tam jakieś pestycydy... To trzeba będzie oczy szeroko otworzyć i postukać tu i tam czasem. ;):):)

Ja też chemią się brzydzę, ale niektóre robaki są tak oporne, że pukanie nie wystarczy. No chyba, że się ma dziób jak bociek. Ale on zdechł, co za pech... :)

No straszny to pech...:)

Nieźle, też byłabym pos....
Gaz pieprzowy - dobra rzecz. Chyba też się zaopatrzę. W zeszłym roku, będąc na łące fotografowałam swoje ślimaczki. Akurat szedł jakiś typ, pod wpływem alkoholu, i rzucał się do mnie twierdząc, że siedzę za krzakami i go fotografuję, wyobraź sobie
- jakby nie było ciekawszych obiektów do focenia ;)
Zbliżał się do mnie i groził , że jest z policji i mnie zamknie hyhy
Kazałam mu się wylegitymować, z przeciwnym razie, to ja zgłoszę na policję napaść i podszywanie się pod policję. Uciekł - byłam na tyle wzburzona, że odechciało mi się robić zdjęć, wena opadła. Już nawet nie mam ochoty wracać to miejsce. Nieprzyjemne skojarzenia.

Co do bezpieczeństwa w mieście - nie do końca tak jest. U nas w Trójmieście kobieta została zatakowana przez dzika, trafiła w stanie ciężkim do szpitala po tym jak dzik przeciął jej tętnicę udową.
TU LINK DO WYDARZENIA.
https://tvn24.pl/trojmiasto/gdynia-atak-dzika-kobieta-walczy-o-zycie-w-szpitalu-st7637831

Od tego czasu panicznie obawiam się spotkania z dzikami, a u nas na łące ich pełno, gdy zrobi się ciemniej. Ale gaz chyba nie zadziała na takiego rozjuszonego odyńca?

Ale ja przecież napisałam, że w mieście jest mniej bezpiecznie niż w lesie :)
Nie dość, że świrów nie brak, to te pół zdziczałe zwierzaki. To najgorsze egzemplarze. Za mały czują respekt przed ludźmi, a instynkt dziki w nich buzuje.
O wypadku było głośno, pamiętam.
Dzikie zwierzaki są bardziej obliczalne. Stronią od ludzi, a atakują tylko wtedy jak czują się zagrożone. Zawsze jednak lepiej trochę się bać i uważać. Tylko głupcy się nie boją.
Ja na przykład nie pcham się po nocy w trzcinowiska i chaszcze, szczególnie w okresie kiedy mają huczkę, lub młode. Swój limit szczęścia w tym temacie wykorzystałam.
Gaz na dziki raczej średnio pomaga. Zawsze możesz kupić broń hukowa, tego się ponoć boja. Dobrze też obserwować mijane drzewa pod katem ewentualnej ewakuacji ;)

Ups, przez nieuważność przeczytałam, że w mieście jest bardziej bezpiecznie :)

Poczytałam trochę - gaz z dużym stężeniem kapsaicyny może zadziałać na dzika, gorzej jak go tym potratujesz pod wiatr - to nie wiem kogo bardziej powali i na jak długo :D

Spokojnej nocy.

Pistolet gazowy ma mocny wyrzut do 4m. W dodatku sam widok odstrasza
namolnych typków. Nie potrzeba na niego zezwolenia. :)
Spokojnej nocy. Ja to chyba będę mieć dzicze koszmary :)

po takich dyskusjach, to na pewno haha...
ale oby nieeee!