Oglądając ta prace nie oglądam się na kategorie w jakiej jest, ale na swój użytek rozpatruje ja dwojako: na płaszczyźnie technicznej tj. warsztat i realizacja tematu oraz jako próbę stworzenia opowieści jednym kadrem, wykorzystując stylizacje i anturaż.

Technicznie jest to dla mnie udane ujęcie. Wykorzystane zostało optymalnie tło oraz gałązki tworząc osnowę i naturalna ramkę dla sceny. Być może ten mały kikut wystający w dole kadru nieco razi, ale przy tylu przeszkadzajkach (dobrze wpasowanych) nie jest to wcale dyskwalifikujące. Lekko rozmyta gałązka na pierwszym planie ciekawie podkreśla glebie. Kolorystyka jest stonowana, mało krzykliwa w barwach, co nadaje realizmu i nadaje (w moim odczuciu) filmowy rys.

Stylizacja to już inna bajka...Rzuca się w oczy plastikowa, jak sadze atrapa gunshota (szkoda ze przeładowanie nie jest w kolorze drewna), a także trochę mało zdecydowana mina bohaterki. Jest za bardzo studyjna i bez wyrazu, a za mało naturalna pokazująca jakaś emocje.

Reasumując, jestem na TAK. Nie wiem jakie skojarzenia miał Autor i czy w ogóle stylizacja miała nawiązywać do czegoś, ale mnie kojarzy się niezależnym kinem amerykańskim i tematyka o ludziach "white thrash", mieszkających w przyczepach i dość często sięgających po bron. Puściłem wodze fantazji, ale nie zmienia to faktu ze praca z pewnością nie zasługuje na Ciemnie.

Na TAK.

Oby odrzut z tej broni nic jej nie zrobił ;)
na Tak ;)

Kontra.