Na razie dość marudzenia i należy niektórych pochwalić za działania pomocnicze. Chciałem podziękować Przemkowi Krukowi za zorganizowanie wystawy pokonkursowej Fotoferia International Exhibition w Poraju koło Częstochowy, Pawłowi Legawiec za pokazanie zdjęć z Polish International Exhibition w Tarnowie oraz Maciejowi Bogaczykowi za wystawę naszych zdjęć w Grodzisku Wielkopolskim. Zdjęcia z wystaw można oglądać tutaj

http://www.fotoferia.pl/index.php?pg=zlot

W tej chwili laboratorium Vertis wydrukowało nam 100 zdjęć na piance w rozmiarach 40x30 cm oraz 50 zdjęć 90 na 60 cm, są to zdjęcia nagrodzone w konkursach Fotoferii. Podczas rozmów z różnymi galeriami okazało się, że mają one problemy z oprawianiem zdjęć, dlatego też zakupiliśmy około 40 ram aluminiowych i sami będziemy przygotowywać zdjęcia na wystawy - pozostanie tylko wysyłka gotowych obrazów. Tak oprawione zdjęcia prezentują się okazale. W tej chwili około 20 sztuk umieszczono w hotelu Aquarius w Kołobrzegu, gdzie przewija się bardzo dużo ludzi i mamy okazję dodatkowej promocji klubu. Także liczę na małą współpracę z hotelem Aquarius bo zaplecze reprezentacyjne mają naprawdę okazałe.

W listopadzie będzie wystawa w Olsztynie, o czym będę informować później.

Po dwóch latach na klęczkach przed siedzibą Fotoklubu Rzeczypospolitej Polskiej udało się otrzymać wymarzony tytuł Artysty FIAP. O ile samo zdobycie wymaganej ilości punktów do tytułu jest niezmiernie łatwe (przy kilkudziesięciu dobrych zdjęciach) to jednak później napotyka się same "polskie" przeszkody. FIAP wymyślił sobie drogę składania aplikacji poprzez reprezentanta FIAP w Polsce czyli Fotoklub RP, który nie kwapi się do szybkiej akceptacji zarówno nowych członków jak i przesłania aplikacji do FIAP. Komunizm upadł w 1989 w Polsce, ale niektóre struktury prężnie działają jeszcze na starych zasadach.

Jeszcze pięć lat temu cieszyłbym się, że zostałem doceniony. Jednakże po krótkim kontakcie z fotograficzną, polską rzeczywistością zdałem sobie sprawę, że dołączyłem do  grupy "reprezentującej" barwy kraju na salonach w Paryżu. Życzmy więc sobie dalszych sukcesów w twórczej działalności na rzecz popularyzacji fotografii w 2112, kiedy to tylko zostaną po nas  nasze "prace" w postaci rzuconych pod nogi, zbutwiałych kłód.

Zastanawiam się jak jest możliwe fotografowanie bez pieniędzy? Większość ma podpisany sprzęt pod zdjęciami, który czasami przekracza wartości 10 tys. Jednakże gdy dochodzi do jakichkolwiek płatności typu opłata za klub, album czy konkurs to okazuje się, że pieniędzy brak. Ja rozumiem, że czasami może miec ktoś trudności finansowe, ale hobby wymaga nakładu pieniędzy, tak samo jak prowadzenie działalności z tym związanej. Nic nie powstaje ani nie dzieje się za darmo i kto liczy na sponsora  BIEDRONKA to może się srodze zawieść, bo biedronki same patrzą jak wyjść z kryzysu nielotnych reklamówek. Oby ten stan "zawieszenia" nie trwał wiecznie, bo ciągłe oglądanie się na drugiego może skończyć się skręceniem karku.

Fotografia to nie tylko obrazy a przede wszystkim Ludzie. Ludzie, którzy ją tworzą. Zależy mi na nich bo tylko w grupie jest siła i razem można więcej. 

Interesuje mnie fotografia, nie jej pochodne portalowe czy animozje wśródużytkownikowe. Interesują mnie działania dla fotografii, jej popularyzacji, podnoszenia jej jakości i nauki. 

Szkoda, że brakuje na wszystko czasu, z reguły właśnie na robienie zdjęć, choć im mniej ich robimy, tym więcej "tworzymy". Świadomość fotograficzna przychodzi z czasem, kiedy to już nie łapie się za aparat z byle powodu, choć i ten powód może okazać się wyjątkowy. Nie ma tu granic, między kiczem a dziełem może byc tylko grubość kliszy, tak na paznokieć lub przepaść.