Siłą tego zdjęcia jest opowieść, z jej wyraźnym początkiem i zakończeniem, a także subtelnie rozwijającym się "międzyczasem". Ale, nade wszystko, moc tkwi w pomyśle na historii tej przedstawienie. Ponadto, widać sporo pracy w pracy, co samo w sobie wartość już stanowi.
Sama konwersja rzeczywiście mogłaby być trochę bardziej zdecydowana, kontrastowa (bo jest ciut zbyt szaro), ale stanowi ona tutaj, wobec kwestii powyższych, sprawę drugorzędną. Poza tym, przy tak jednolitych planach i jednobarwnym trykocie miotacza, i tak niewiele już można ją "podkręcić" - w kontekście zróżnicowania planów i głównego elementu kompozycji w dziewięciu osobach ;)
To jest dobra praca. Myślę, że na pewno na tyle dobra, aby znaleźć się w GN.

bardzo interesująca praca

na tak...

Ujęcie ma już ponad dwa lata.

całkiem dobry pomysł. ale furory nie zrobi bo ta konwersja taka nijaka

Nie wszystkie prace robią furorę, nie które po prostu się podobają.

mnie się b.podoba, MZ pozostaje fotografią realną, pokazuje autentyczne wydarzenie sportowe, mimo że jest fotomontażem,
dokumentuje prawdziwe wydarzenie
bardzo bym chciał zobaczy inne dyscypliny :)

:)

Za Autorem - praca po prostu ma się podobać, niekoniecznie powodować wydumane skojarzenia typu "co autor wiersza (tfu, zdjęcia) miał na myśli". Mnie się podoba, bo jest w tym jakiś pomysł.

Mogę tylko dodać ,że ujęcie było czysto spontaniczne gdy wracałem z miasta do domu, i z wróciłem uwagę na jakąś koleżeńską grupę jak grają grającą.
Po oglądałem chwile, po czym wyciągnąłem aparat i nie mając choć by monopodu przy sobie, wykonałem kilka ujęć z ręki, mogłem jedynie oprzeć łokieć o betonowy murek (bo też i nie miałem słynnego woreczka z piaskiem) i tak powstała mała opowieść.
Pozdrawiam i dziękuję za komentarze.

świetne to jest !

fajna poklatkówka, szkoda tylko ze te dwie ostatnie klatki są tak blisko siebie,..no i wydaje mi się ze powinna być jeszcze jedna klatka, gdy model leży na ziemi,.. ;D

:) ha ha , ale on się nie wywrócił :)