Deficyt fotografii reportażowej zmobilizował mnie do napisania kilku słów refleksji w przedmiocie opublikowanej fotografii, nie wypada też, aby obraz przedstawiający niecodzienne zjawiska społeczne został pominięty bez komentarza na portalu czysto fotograficznym. Pierwsze co rzuca się w oczy widzowi przyzwyczajonemu do takiego gatunku fotografii, to kadr w układzie bardzo niezdecydowanym. Skoro jest to relacja reporterska, powinna ona jednym obrazem relacjonować nam wiele płaszczyzn, czyli podmioty, przedmioty, formy, kontekst oraz pewną puentę dla widza. Sposób patrzenia fotografa, czyli perspektywa, bardzo zawęża nam właśnie przedmiot pokazywanego nam obozowiska. Zbyt ostry kąt patrzenia spłyca perspektywę, ciekawie bądź co bądź, wyglądającego miejsca. Zdecydowanie brakuje prawej, nie ukazanej części miejsca, gdzie sytuacja, aż błaga o zastosowanie poziomego kadru, z umieszczeniem grupy pierwszoplanowych postaci w mocnym punkcie, pokazując nam tym samym większą otoczkę fascynującego miejsca. Osobiście czuję niedosyt w jakości fotografii, chociaż ta, w tej kategorii, często może grać wtórną rolę, jeśli dynamizm sceny tego wymaga, tutaj jednak fotograf raczej miał czas nad pełnym panowaniem nad ustawieniami sprzętu. Gdym napisał, że fotografia jest słaba, to zgrzeszyłbym grzechem śmiertelnym, jest świetna sytuacyjnie, jednak powyższe niuanse, osobiście bardzo nie pomagają w odbiorze tej nietuzinkowej fotografii o aspekcie etnicznym, etycznym i z potężnym ładunku emocjonalnym. Słowa piszę w naszym rodzimym języku z oczywistych względów trudnego słownictwa obcojęzycznego ;). Z wyrazami szacunku dla Autora(ki) oraz innych czytających.

Because of deficit photojournalist photos I was mobilized to write a few words of reflection on the published photography, also not proper to a picture of a remarkable social phenomenon has been omitted without comment on the site purely photographic.
The first thing that strikes the viewer's eyes accustomed to this kind of photography, the frame in the position is very indecisive. Since this is the reporter's account, it should narrate a picture of us a lot of planes, that is, entities, objects, forms, context and a punch line for the viewer.
Way of looking at the photographer, that perspective, we just really narrows the object being shown to us encampment. Too sharp viewing angle reduces the prospect, though curiously, looking place. Definitely missing the right, not depicted the place where the situation until it begs for the use of the horizontal frame, the group placed in the foreground as a strong point, thus showing us a larger envelope fascinating place.
Personally, I feel unsatisfied in the quality of photographs, although this, in this category can often play a secondary role, if required by the dynamism of the scene, but here the photographer rather have full dominion over time on the set of equipment.
When I wrote that the photo is poor , I could be into mortal sin, is a great situational, but these nuances, I personally really do not help in the reception of this extraordinary photographs of the aspect of ethnic, ethical, emotional and powerful. Yours sincerely, for the author and other readers.

Polecam obydwie analizy - choć mam zupełnie odmienne zdanie.

A co do fotografii - publikuj.

publikuj!

Uwazam ze to bardzo przecietna scena przecietny moment i technicznie tez bez rewelacji.