Magic eye of the week ;) https://www.magiceye.com/stwkdisp.htm
Świetne .

Ciekawe skojarzenie.
Dzięki za zaszczytny tytuł jakiego jeszcze nie dostałam :)
Pamiętam czasy kiedy do bólu oczu bawiłam się takimi obrazkami.. Myślę, że w postrzeganiu obrazów, zdjęć, świata w ogóle warto czasami zastosować podobną zasadę. Nie skupiać się na detalach, uruchomić wyobraźnię...
Na portalu bywa z tym różnie. JW jednych kategoriach jest duża swoboda wypowiedzi. Ale jak na zdjęciu jest ptaszek, to powinien mieć ostre piórka, oczka i najlepiej dziurę w kuperku ;) :)
A ja niesfornie sobie zaszalałam. Teraz pogadałam, bo mnie na refleksje bo poranku naszło.
Dziękuję i pozdrawiam :)

Sorki za literówki, zaspana jestem :)

Fantastyczny i bardzo impresjonistyczny obraz. W takich okolicznościach czapli jeszcze nie widziałam.

Dziękuję pięknie za dobre słowo i przygarnięcie zmarzniętych czapelek :)
Bardzo lubię robić zdjęcia w śnieżycy, efekty są z reguły malarskie. Szkoda tylko, że tak rzadko pada śnieg w ostatnich latach. Czaple w takich warunkach trafiłam pierwszy raz. Białe pewnie już się nie trafią, bo odleciały, ale siwych trochę zostało. Może w zimie coś jeszcze uda się śnieżnego zmalować.

I o to chodzi w tej całej zabawie - pokazać ciekawie coś, co innym umyka :-)

Ja myślę, że chodzi o to by robić to, co nam w duszy gra. A że jednemu to, drugiemu sio, to nudy przynajmniej nie ma. Zabawne jest jednak to, że jak coś innego niż zwykle się wstawi, to odbiorcy tracą śmiałość w głosowaniu. Sporo odsłon, mało głosów. No bo co to ma być, takie naciapane i ptaszki bez oczek? W dodatku kolorowe... ;)
Fajnie jednak, że parę osób poczuło klimat tego obrazka :)

Ja nie zastanawiałem się zbyt długo. Zdjęcia przyrodnicze, na których jest pięknie pokazana relacja środowisko/mieszkańcy należą generalnie do moich ulubionych :-)

Wielce oryginalne ujęcie i faktycznie scenograficznie kumulujące impresyjne efekty jesienne z tymi zimowymi. Jedne i drugie mają charakter na tyle sztukateryjny, że trudno je oddzielić i bez mało stanowią jedno. W tej jesiennej odsłonie dominuje jednak kolor, stąd widoczna jest jako pierwsza. Dopiero na dużym ekranie dostrzec idzie subtelny woal płatków śniegu i za tym przychodzi olśnienie, tłumaczące zagadkowy opis. Co ciekawe mamy tu jeszcze ptaki. Biel czapli w pewnym sensie równoważy ową dysproporcję kolorów jesieni i zimowego ich braku. Jest więc kolejne odniesienie symboliczne z czaplą białą, personifikującą zimę i dwóch siwych, będących odniesieniem do jesiennej szarugi pogodowej. Karkołomne to, choć obrazujące renesansowy zamysł ukrytych treści w obrazie. Brawo Autorko za ten pomysł i odważną realizację. Co do krytyki ptasich atlasów to istotnie, Autorka ma rację. Aby specjalnie nie przedłużać tego opisu, na dowód pokaże we własnej galerii prywatnej gęś, która ma piórka, oko i otworek w kuperku, którego to wprawdzie nie widać wprost, ale ze zdjęcia łatwo wywnioskować, że jest na swoim miejscu. :) Pozostała jeszcze ocena i właśnie to robię, zaznaczając złoto. Pozdrawiam. :)

Dziękuję za piękny opis. Nie potrafiłabym tak ładnie nazwać tego co ujęłam w kadrze. Obrazem łatwiej mi wyrażać swoje emocje i zachwyt chwilą niż słowem.
W malowaniu słowem jesteś Panthomasie mistrzem, co już niejednokrotnie przyznałam.
Chylę czoła :)
Na drugi raz zanim coś napiszę trzy razy się zastanowię, jak myśli swe ująć, by błędnie nie były odczytane. Sprostuję więc by była jasność. Nie krytykuję atlasów, wręcz odwrotnie, te świetnie wykonane wysoko cenię. Głównie ze względów poznawczych, bo mogę dokładnie obejrzeć te stworzenia, których w naturze nie dano mi zobaczyć. Po drugie natura jest tak piękna, że w czystej formie budzi zachwyt :)
Chodziło mi o coś zupełnie innego. Uważam, że w kategoriach gdzie człowiek jest elementem obrazu, większa jest tolerancja dla różnych form wyrazu. Szczególnie w bw wiele można. Te odważne cięcia po kończynach, kadrowanie czasami dziwaczne, nieostrości wszelakie, przepały...itd są artystyczną wizją Autora. Im bardziej dziwacznie, tym bardziej artystycznie :)
W kategoriach przyrodniczych nadal jest trend, że ma być ostro, opanowane światło, nie po nóżkach, nie po skrzydełkach, a w oku światło, perspektywa taka i siaka...itd. Chociaż wiele się zmieniło na lepsze. Pamiętam swoje tu początki kiedy obrywałam, że pod światło się nie robi, a rozmyte rośliny w pierwszym planie są be...itd.
Żeby nie przedłużać, życzę nam wszystkim otwartej głowy i odwagi zarówno w tworzeniu, jak odbieraniu tego co stworzyli inni. W każdej kategorii :)
Przepraszam za to przynudzanie, ale mnie dziś na refleksje naszło. Wszystko przez aurę paskudną.
A teraz lecę obejrzeć kuperek.
Pozdrawiam :)

Ależ potraktowałem Twoją wypowiedź z przymrużeniem oka i w podobnym tonie odpowiedziałem. :) Myślę, że się nie obrazisz. Za długo nie powisi tak naprawdę. :)

Ależ to zabawne, serio. Ja mam duży dystans do siebie i swoich wypocin tak , że luzik :)
To Hebanowa Lady powinna się obrazić, że wrzuciłeś ja do prywatnej zamiast pokazać światu. Nieładnie :)