O ja ... :-)

Już ja wolę nie wiedzieć co w tych trzech kropkach się mieści :)
Cokolwiek to było, dziękuję :)

Taki ogród to jest coś...
U mnie tylko wróble i wszelkie krukowate można zobaczyć.

U mnie wróble i sikorki. Czasem zagląda parka kosów. Czekają aż powieszę jabłuszka.
Żurawie z reguły widuję na polach. Trafił się jeden co ogrody woli, to musiałam w kadrze zatrzymać, szczególnie że światło bajeczne było.
Dziękuję pięknie za dobre słowo i ula :)

Zjawiskowy obraz i piękna kontra, a żurawia w ogrodzie jeszcze nie widziałem. Publikuj.

Dziękuję :)
Czasami widuję żurawie koło domów, przy ogrodzeniach takich metalowych, bezdusznych. Ten stary domek w tle mnie jakoś dziwnie rozczulił. I ogród zarośnięty ciepłe emocje wywołał. Lubię ten obraz, choć nie wiem czy wypada lubić własne zdjęcie ;)

Pewnie, że wypada, nawet samego siebie. Niekiedy wręcz trzeba. :)

Samokrytycyzm to moja choroba - nieuleczalna niestety. :)
Ale posłucham mądrych Twoich słów i w ramach lubienia siebie idę zjeść wielkie, słodkie i niezdrowe coś. Może pogoda będzie mnie mniej drażnić ;)

O ja ... kie piękne :-)

Ufff...co za ulga :) A myślałam, że jakieś niecenzuralne :)

Gratulacje ZD!

Dziękuję za miłą niespodziankę. Od razu dzień mniej ponury się zdaje :)

Serdecznie gratuluję!

Dziękuję pięknie :)

Gratulacje wielkie! Wiedziałem, że tak będzie. Raz z powodu niewątpliwych walorów zdjęcia - co najważniejsze, a dwa to z uwagi na Koleżanki dyżur w galerii Zdjęcie Dnia i to od dłuższego czasu. Ma Koleżanka tę wytrwałość, co również podziwiam i pozdrawiam. :)

Dziękuję pięknie !
Blaszka nieoczekiwana, ale dająca dużo radości, bo jak pisałam lubię to zdjęcie.
Co do dyżurów, o ile pamiętam to ostatnio mijaliśmy się kilka razy w korytarzu wyżej wspomnianej galerii :)
Staram się teraz częściej wrzucać "normalne" zdjęcia, do których blaszki nie pasują. Niestety są tu osobniki (sztuk kilka), którym cudze metalowe krążki w gardle stają. Nie chcę, żeby się któryś udławił ;)

Dziękuję za docenienie obrazu i wytrwałość w komentowaniu moich dziwactw.
Bardzo mi miło. :)
Pozdrawiam :)

Cudne złoto. Piękności. Fajnie, że ten stary budynek w tle :)

Dziękuję :)
Więcej tu miedzi niż złota, ale miło że się podoba :)
Co do domku w tle, mam podobne zdanie. Gdyby nie on zdjęcie pewnie trafiłoby do głębokiej szuflady.

To artyzm, a nie dziwactwo. Zawsze z przyjemnością oglądam, bo sam widzę tylko ptaki w plenerze. Koleżanka tymczasem otacza swoje obserwacje osobliwą aurą, jak choćby tu. Przyznaję, że nawet chciałem coś zameldować dzisiaj, ale wobec powyższego mogę powiedzieć tylko: "Nic ważnego nie zaszło". :)

Z artyzmem mam tylko tyle wspólnego, że pierwsze fotograficzne kroki stawiałam pod okiem prawdziwego artysty malarza. Stąd pewnie trochę większa wrażliwość na grę barw i światła.
Kolega widzi tylko ptaki. Za to jakie ! Jakbym takie widziała, też pewnie tło zeszłoby na drugi plan. Chociaż garść bursztynków czasem bym pewnie sypnęła ;)

"Nic ważnego nie zaszło"- hmmm...coś mi mówi, że Kolega czaruje, żeby sić przed meldunkiem wymigać :)

Dokarmia najpewniej... to i pod sam dom podchodzą ;)

Szczerze, nie wiem co on tam szukał. Pewnie wschodzące słońce go oślepiło i się za daleko zagonił :)

Do pełni szczęścia zabrakło mi tylko jakiejś Baby Jagi w oknie... :)
Gratulacje. Foty przede wszystkim.

Normalne baby to o tej porze śpią. Pewnie Jagi też :)
Dziękuję za gratulacje przede wszystkim ;)

Ja myślę, że Koleżanka oprócz umiejętności widzenia (co trafnie opisał powyżej @panthomas) posiada jakieś specjalne przebranie. Biorąc pod uwagę różnorodność kadrów obstawiam źdźbło trawy.

Że niby za źdźbłem się chowam? No, nie! Aż tak szczupła nie jestem :)
Ostatnio chodzę z reguły we wściekle pomarańczowej, odblaskowej kurtce, żeby mnie jakiś kiepsko widzący psychol nie odstrzelił. Kopytne jak wiadomo widzą to jak zielony, więc jest ok. Gorzej z drobnicą ptasią. Jak zbliżam się do drzew całe stada pierzchają z wrzaskiem :)