Publikuj!

Piękne to jest :)

@romank dzięki

@meczata dziękujemy we trójkę ;) Za ule również @romank :)

No jak nie, jak tak...

:)

Ulotne w formie i zmysłowe w treści. Ja również głosowałem za publikacją. :)

Dziękujemy :)

Ja dla odmiany byłem na tak :-)

Teraz będę mógł lepiej spać ;)

Gratulacje ZD!

Że też nie doszedł mnie metaliczny brzęk... :) Gratki. Do ula też porwę

Gratuluję!

Dziękuję... ze względu na "zmysłowość" tak się zastanawiam czy patrzymy na to samo :) Myślę, że u oglądających może być różnorodność w kwestii tego co się tu widzi... pozdrawiam serdecznie:)

Ja słyszę brzęk drugiej blachy :)
Gratulacje!

@fotoferia dziękujemy.

@maniak666 no ja się nie spodziewałem takiego dźwięku. Dzięki za ula.

@meczata ale łaskotki, miło ;) Ciekaw jestem czy widzimy to samo na tym zdjęciu :)

@keytoo - nie wiesz, że kobiety widzą inaczej? :)

@meczata w sumie niby miałem być dziewczynką, więc coś tam mi świta ;)

Ja miałam być chłopcem, tylko coś nie wyszło :)

@meczata u mnie zbrakło literki A przy imieniu ;D Pozdrawiam!

Keytoo, pozdrawiam równie serdecznie. Napomknę przy tym, że rozważania w rodzaju "co autor miał na myśli" mam już dawno za sobą i obecnie odbieram oraz oceniam prace opierając się wyłącznie na własnej wrażliwości. :)

Nie chodziło o rozważania...do tego nie namawiam. Po prostu czasami lubię zajrzeć do wrażliwości Odbiorcy. Byłem ciekawy :)

Rozumiem, ale nie potrafię "zwymiarować" własnych wrażeń i emocji, Dodam przy tym, niejako na pocieszenie, że o ile nikt nie rozumie pracy artysty, to nieomylny znak, że to sztuka (zasłyszane, ale mi się podoba). :)

Zastanawia mnie co może bardziej "pocieszać": to, że praca artysty/twórcy/amatora czy innego kreatora nie jest rozumiana przez nikogo, czy może to, że sam własną pracę w pewnym momencie przestaje rozumieć... kumulatywne okoliczności, a także jakieś pośrednie czy wyjątkowe niewątpliwie istnieją ;) Jedno jest pewne: wieloobliczalność formy przy tych tylko ciut dłuższych czasach potrafi mnie całkiem mocno zaskoczyć, a zwłaszcza w sytuacji, kiedy o pewnych "niuansach" dowiaduję się ostatni :)))

Najważniejsze, że dobrze się sprzedaje, choć dotykamy tu kolejnego wątka, a mianowicie chałtury. Oczywiście nie wiążę tego z Twoją pracą Autorze. :)

Od razu mi się skojarzyło stwierdzenie pana Martyniuka, tego od muzyki disco polo, że on "lubi grać w takich miejscach". A chodziło mu o Teatr Wielki w Łodzi. No i zagrał tam w końcu. Na szczęście był to jednorazowy wybryk w historii polskiej kultury z czasów słusznie minionych. I bezpowrotnych :) Wtedy ideał sięgnął bruku.

Dla mnie to świetny obraz i bez znaczenia co sobie autor w tym momencie myślał. Mój odbiór jest osobisty i inne opinie mnie nie interesują. Praca zasługuje na honorowe miejsce w galerii, jaka by nie była i o drugą blaszkę wnioskuję a przy okazji do ulu zabieram, pozdrawiając cieplutko autora jak i wszystkich zainteresowanych.

@gryzzli, potwierdziłeś moje stanowisko w odniesieniu do tej pracy, wyrażone w komentarzach powyżej. @keytoo, co do chałtury, to oczywiście ma ona wydźwięk negatywny, ale niektórzy uznani artyści uprawiają ją "na boku" w celu zapewnienia sobie środków finansowych na realizację głównego nurtu swojej twórczości. Jestem w stanie to zrozumieć i znam tego przykłady. Natomiast w przypadku wspomnianego pana Martyniuka trudno mówić o jakimś nurcie artystycznym i chyba na tym należałoby zakończyć analizę jego aktywności, bo nie warto sobie nim zaprzątać głowy. :)

Zenek w Teatrze Wielkim. Ot powiedzenie "chamy na salony" w minionym okresie urosło do rangi cnoty. I przecież nie dotyczy to tylko nieszczęsnego Zenka...

Nie tylko.... zgadza się. Ale on stał się symbolem badziewia/chałtury tamtego okresu :)

@panthomas ja się z Tobą zgadzam i również rozumiem decyzję wielu foto "przymusowego" chałturowania po to, żeby utrzymać główny nurt i najważniejszy, powiedzmy fotografii bardziej ambitnej. Nie mogę powiedzieć, że ja takiego czegoś, czyli chałtury, nigdy nie robię, bo od czasu do czasu zdarza mi się siebie samego do tego "zmusić". Jednak krąg takich osób, którym mógłbym zrobić tego typu foty jest raczej zawężony, więc prędzej po rodzinie i znajomych to idzie i z polecenia, a i tak się w większości przypadków nie zgadzam. Jakiś czas temu dotknąłem kilka razy nawet tzw. fotografii funeralnej. Bardzo interesujące doświadczenie tak na marginesie. Jednak od pewnego czasu mam dodatkowe ograniczenie, tym razem tematyczne i sam je na siebie nałożyłem. Otóż nie robię żadnych uroczystości związanych z kościołem, bo uważam, że jest to instytucja zbrodnicza. Powtarzam: instytucja. Do wiernych nic nie mam. Więc trochę mi odpada z uroczystości, które mógłbym zrobić za nieco większe pieniądze. Ale kilka ciekawych opcji ogólnie pozostało, na które pójdę, nawet z małą chęcią.
A co do Pana M... wybacz, ale przeczołgam go tu po raz kolejny, tym razem ostatni. Masz rację, że jego twórczość nie znajduje się w żadnym nurcie sztuki. Mz nie jest to nawet "granie" muzyki tylko zlepek dźwięków zaprogramowany na komputerze. Ale do sedna... otóż dlatego do niego wracam, bo wtedy kiedy on "grał" w Teatrze Wielkim to w pl panował lock down. I o ile artyści nie mogli po prostu pracować, wyjść właśnie na deski tegoż Teatru i zarabiać na chleb, to Pan M. nie miał z tym problemu. To było jak splunięcie prawdziwym artystom prosto w twarz. I oby takie rzeczy nigdy już się nie powtórzyły. Bo chałtura się nie zawaha, wręcz przeciwnie, sytuację wykorzysta. Stąd moja pamięć o tym incydencie.

Dzięki za wymianę. Dużo wątków powstaje, lepiej obejrzeć mecz. Pozdrawiam serdecznie :)

@gryzzli Dzięki za feedback. Cenię sobie. Pozdrawiam :)