Kadr
...i zdecydowanie więcej góry do tego, tyle ile odjęte dołu, albo więcej.

Propozycja mojego kadru, alternatywna w stosunku do autorskiego, w poprawny sposób wyskakuje na czarnej skórze. Na nowoczesnej jest jakiś absurd, którego nie zaznaczyłem. Ja mam na myśli tylko to co jest bez ramek. Czyli dodać dużo więcej nieba, celem stworzenia jeszcze większego dramatyzmu na niebie, skoro takie warunki się trafiły. Nic do ramek w autorskim wydaniu oczywiście nie mam.

Kadrowo skos w prawym dolnym rogu pomostowy odpowiada chmurnym skosom utworzonym na niebie.

Dochodzi czynnik ludzki. Dobre zastane warunki. Dobra konwersja. Dobra ostrość. Zdjęcie posiada dobry klimat.

Zdjęcie polecam do GN. Dobry pejzaż dokumentalny o człowieku z ładunkiem emocjonalnym.

Pozdrawiam
Kamil

Motywem zdjęcia są linie poziome horyzontu i pomostu. Punktem skupiającym wzrok jest idąca postać. Taki był cel. Obserwator, gdy skieruje wzrok na postać, widzi tyle mniej więcej nieba, ile jest na zdjęciu. Gdyby chciał zobaczyć go więcej, w tym samym momencie musi oderwać wzrok od osoby. Może nawet musiałby podnieść głowę wyżej. Specjalnie zwróciłem nawet na to uwagę. Czyli musiałbym skierować aparat pod skos w górę, a chciałem trzymać oś obiektywu w poziomie, by uniknąć dystorsji i zachować poziomą koncepcję zdjęcia.
Lubię dużo nieba, szczególnie gdy ciekawie się tam dzieje, ale to może innym razem.
Dziękuję Kamilowi za analizę :)

Znaczy się ja bym tutaj podszedł bliżej, nawet klęknął i opuścił aparat niżej nad wodę, następnie dał obiektyw bardziej do góry, żeby złapać to o czym pisałem w analizie jednocześnie dając sobie spokój z pomostem.
Jestem obserwatorem teraz tego co opublikowałeś i do tego się odnoszę ;) Tak jak napisałem, jest ok też. Tak samo jak głowę podnosisz do góry tak samo i obiektyw czasami można ;)

Dotrzemy się, bo robisz bardzo fajne foty i da się z Tobą rozmawiać o fotografii ;)

Pozdrawiam.

Kontra.