No dobra. Odpowiadając w części @gryzzli na Twój komentarz, chyba pierwszy raz dopuszczę się analizy własnej pracy.
Zacznę więc od aspektów które się Twoim zdaniem nie bronią. Jeśli chodzi o kompozycję to zapewne masz rację, że można to było poukładać w kadrze lepiej, inaczej. Moim zdaniem nie jest najgorzej, ale nie mam zamiaru się tu jakoś specjalnie wykłócać, czy na siłę jej bronić.
Co do kwestii technicznej to przez to jak chciałem wyrazić temat, przymknąłem oko na detale w częściach obrazu na granicy niedoświetlenia jak i na granicy przepaleń, używając tego jako środek wyrazu. Analizując na spokojnie konwersję dalej jestem z niej zadowolony i zrobiłbym tak samo teraz.
Co nie oznacza wcale że to najlepsza opcja z możliwych i zdaję sobie z tego sprawę. Jako że zdecydowałem się zanalizować obraz, to pozwolę sobie wzbogacić ją o jego genezę.
Model to zwierzę hodowlane, ale ciągle zwierzę, do którego oko wiedzie rozmyte ogrodzenie. To granica. Bariera między mną a nim, przez którą postanowiłem się wychylić. Dosłownie jak i w przenośni, po to by zbudować ten obraz. Poszedłem dalej i wzbogaciłem kadr o ciemną plamę w prawym górnym rogu. To rozmyta ludzka ręka. Moja ręka?
Jako że nie jestem człowiekiem który wszystko zwykł widzieć w ciemnych barwach, w swojej wizji znalazłem miejsce na bliską przepaleniu jasność.
Na ile mi się udało powiedzieć coś tym zdjęciem, a na ile poległem? Nie mi to już tu oceniać.

Dlaczego i skąd taki temat?
Fotografując przyrodę, często patrząc zwierzętom w oczy, nie potrafię już w nie zaglądać nie zadając sobie przy tym pytań, nie zastanawiając nad sensem tego wszystkiego, nad tym jak daleko od OK już dzisiaj w bardzo wielu tematach jako cywilizacja jesteśmy, nie obwiniając się za coś, nie żałując czegoś. Wreszcie nie odczuwając bezsilności.
Żyjemy w czasach w których większość z nas to miłośnicy zwierząt i przyrody, a hipokryzja już od dawna to drugie imię dzisiejszego dnia.
Żeby nie było. Sam jestem hipokrytą?
Jak i "złamasem". Wszyscy jesteśmy dziś w jakimś sensie i jakoś tam połamani, a ja nie jestem wyjątkiem.
Odpowiadając @akrims miałem na myśli fakt że czasami wolałbym nie zadawać sobie pytań, nie czuć żalu, nie odczuwać bezsilności,a co za tym idzie, nie miewać takich nastrojów/mood'ów?
Byłoby mi pewnie łatwiej patrzeć zwierzętom w oczy.
Z tym że zdjęcie trafi do ciemni, mocno się liczyłem, i gdyby trafiło tam bez słowa, to prawdopodobnie nic bym nie napisał.
Pozdrawiam,
Autor

mnie pasuje, publikuj

Ja z kolei zastanawiam się czasem czy nie wolałbym być w charakterze widza głosującego na lewo i zastanawiającego się przy tym nad tym, co za "złamas" publikuje takie zdjęcie na FF...
Dziękuję.

Dobra, ja to ten jeden na nie i nie z powodu który przytoczyłeś autorze, tylko z całkiem merytorycznych pobudek. Ze cztery razy wracałem tutaj i analizowałem ten skądinąd dobry obraz, bo ujęcie świetne, lecz kompozycyjnie i technicznie się to nie broni. Te aspekty stanęły na szali mojej percepcji i wygrała lewa strona. Miałem niczego teraz nie komentować, bo zdjęcie w prawą stronę zmierza, więc w gn uzasadniłbym swoją ocenę, lecz domagasz się wręcz autorze akceptacji i wyjaśnienia czemu nie wszyscy myślą tak samo, to masz to powyżej. W końcu mamy demokratyczne wybory (zdjęć) na tym portalu.
Ps. Jak zauważyłeś ja osobiście nie określam nikogo żadnymi epitetami, więc bez urazy. Takie są moje spostrzeżenia i nie boję się mieć odmiennego zdania.
Pozdrawiam i dobrego światła życzę.

Dziękuję za komentarz. Jeśli chodzi o zdjęcie, to utoczyłem kilka słów w analizie.
Natomiast pozwolę sobie do jego części, którą zacytuję odnieść się tutaj.

"domagasz się wręcz autorze akceptacji i wyjaśnienia czemu nie wszyscy myślą tak samo"

Akceptacji mogę się jedynie spodziewać, czy na nią w niektórych przypadkach, liczyć.
Nigdy się jej nie domagam i nie domagałem.

Podobnie jak nie domagam się wyjaśnienia czemu nie wszyscy myślą tak samo. No ten tekst to już jest cios poniżej pasa trochę. ;)
Skąd takie wnioski? Nie wiem i nie chce mi się nawet domyślać.


Przestałem komentować i oceniać tutaj zdjęcia,bo obiło mi się o uszy że coś tu robię interesownie. Przestanę chyba nawet i odpowiadać na komentarze, bo cosik mi to chyba słowo pisane nie idzie, w dodatku nigdy nie wiadomo kto jak co zinterpretuje?
Pozdrawiam również.
Bez zgrzytania zębami ;)

Dobrze że odniosłeś się autorze do aspektów swojego zdjęcia, ja bardzo szanuję merytoryczne dyskusje w danym temacie i uwierz mi, też najczęściej nie mam ochoty się tutaj odzywać, a w pewnych przypadkach szczególnie i tegoż nie czynię. Natomiast nie wszystkich jedną miarą mierzyć się winno. Może przesadziłem z tym "domaganiem się", ale taka już moja maniera i nie bierz tego do siebie. Chciałem tylko abyś nie nazywał siebie "złamasem", bo cóż to znaczy? Nie godzi się obniżać sobie samooceny, bo wyżej się wtedy nie zajdzie.
Co do zdjęcia, to jak widzisz wcale do ciemni nie zdąża, doskonale rozumiesz też aspekty które u mnie przeważyły na lewo, choć tak naprawdę to na granicy mojego postrzegania i równie dobrze mogłem kliknąć na prawo. Nie zmienia to jednak faktu że w obydwu przypadkach zdjęcie ma swój wydźwięk i swoich zwolenników.

Cieszę się że odpisałeś. Maniery wszyscy jakieś tam mamy. Wziąłem trochę do siebie, ale nic się takiego nie stało... No przyznam że epitet przezeń mnie użyty dość wyrafinowany. :)
Jeśli chodzi o zdjęcie i w którą stronę zmierza, to nie opublikowałem go z nadzieją na poklask, oceny czy ilość lajkow.
Głównie to chciałem coś z siebie chyba wypluć... Nie jest to coś co często robię.
Zapomnialem wczoraj dodać. Sam fakt że cztery razy wracałeś by przeanalizować obraz, to dla mnie swego rodzaju komplement.
Dziękuję.

Ja pozostaję bez głosu, ale tak przy okazji zapytam Was.
Jeżeli zaglądam i fotografia mi się podoba/nie podoba, to muszę mieć w zanadrzu jakieś argumenty za/przeciw?
czy zawsze muszę się intelektualnie wysilić, by coś ocenić?
nie wystarczą emocje, ktore podpowiadają tak czy inaczej?
po prostu podoba się/nie podoba się...
nie zawsze mam coś do powiedzenia
pytam poważnie

Mam podobne zdanie do @Panthomasa. My tu głosując i oceniając bawimy się w krytyków. Ja jestem krytykiem cieńszym chyba niż fotografem.
Ale to czy mi sie zdjęcie podoba czy nie, nie jest kryterium wyboru lewicy czy prawicy. Jak i koloru gwiazdki.
Nie uważam też że powinienem na siłę zostawiać swój głos pod każdym zdjęciem.
Jeśli mam duże wątpliwości, staram się tego nie robić. Zwłaszcza w kategoriach w których mam małe doświadczenie.
Emocji uczymy się nie zdradzać :)
O tym autor powyższego zdjęcia zapomniał, no i sam widzisz co wyszło . ;)

@SlawomirGrelewicz, takie uproszczone zasady, opierające się na tzw. lajkach, powszechne są na portalach społecznościowych. Uwagi merytoryczne wymagają pewnego wysiłku, ale wnoszą znacznie więcej do postrzegania ocenianej pracy zarówno przez autora, jak i odbiorców. Co do tego zdjęcia, to jest ono dla mnie intrygujące z uwagi na przekaz, będący fuzją środków wyrazu, o których byłą tu mowa, jak i treść. Nieufne spojrzenie bohatera w takim syntetycznym opracowaniu graficznym niesie sporo emocji i skłania do swoistej refleksji. Jestem za publikacją.

Zgadzam się. Przyciski pod zdjęciem w inferii to "publikuj/nie publikuj", a nie "lubię /nie lubię".
Co do zdjęcia to trochę napisałem. To trudny temat...
Wykrztusiłem go fotograficznie na miarę swoich możliwości i warsztatu.
Jeśli skłonił do refleksji, to chyba nie do końca w temacie poległem.
Dziękuję.

Czytam i całkowicie zgadzam się z Panthomas'em tyle tylko , że ujęłam to w dwóch słowach ;)

Domyśliłem się ze za tymi dwoma słowami więcej się kryje. ;)

Świetne! Emocjonalne prace rządzą się swoimi prawami.
Publikuj!

Mało się na takich robótkach znam i wierzę na słowo. Dzięki!

Wychowałam się na wsi, i widziałam wiele tragedii zwierząt (i ludzi),
i to zdjęcie, jest jakby uosobieniem tego, co widziałam, co czułam.
Niby tylko kolczyk w uchu, dla mnie to Nieśmiertelnik. I przy tym zostanę. I, moim zdjęciu roku.

Dziękuję. Choć to jakby za mało... I przyznam że wolałbym nie dziękować i żeby nie było tego tematu.
Ja się urodziłem na wsi i też widziałem w życiu sporo...
Ale to po czterdziestu latach otworzyłem szerzej oczy i już nigdy ich nie zamknę.
To co dzieje się dzisiaj przy masowych "produkcjach" przekracza wszelkie granice.

Przynajmniej rzeczowa dyskusja się wywiązała. Swój punkt widzenia zachowam, a ponieważ zdjęcie jest w Gn, to niech tutaj pozostanie. Myślę że pomimo moich wahań jest na tyle dobre, aby na srebro zasłużyć. Choćby dlatego że wywołało kontrowersje i dyskusję.

Miałem z różnych względów prosić o przeniesienie do kontry, ale jak już jest to niech jest.
Dziękuję.

Choć trochę już tu napisałem, to dorzucę kilka słów od siebie.
Nigdy nie zaliczałem się do grupy ludzi którzy wierzą że mogą "zmienić świat".
Wyplułem z siebie tylko małą kroplę.

"Lecz czymże jest każdy ocean jeśli nie morzem kropel?"
David Mitchell

Dziękuję Wszystkim.
Pozdrawiam.

OOO!
A to mile mnie zaskoczyłeś nowatorską percepcją - w odniesieniu do Twoich pięknych zdjęć. Treść w nim zawarta i emocje, które z niego kipią, są dowodem, że nie jesteś tylko fotografem rzemieślnikiem (patrzącym wąsko przez aspekty techniczne), ale artystą dającym upust swoim wizjom :)
Gratuluję!

Nie mniej mile zaskoczonym Twoim komentarzem. :) Za który oczywiście dziękuję.
Wiesz, ja nie należę do ludzi, którzy zasadniczo używają fotografii do wyrażania siebie, wykrzyczenia czegoś, czy poruszania problemów mniejszych czy większych. Choć bardzo lubię oglądać, analizować, czytać takie fotografie nie mojego autorstwa. Jeśli chodzi o mnie, fotografia to pasja która jest swego rodzaju odpoczynkiem, w tym i od tematów takich, o których mi się "gadać" nie chce. Dlatego też pewnie wybieram tematy takie, a nie inne. Czasy się jednak zmieniają, ludzie chyba też, więc nigdy nie wiadomo co będzie. ;)
Tymczasem bawię się fotografią, podskakując czasami w stronę artu(wszak ta czerwień tutaj jakoś mobilizuje:)). Wierząc że przy okazji rozwijam swoje rzemieślnicze zdolności. Bo zabawa (nie pisze tu konkretnie o tym zdjęciu), to najlepsza forma nauki.
Łot taki ze mnie artysta. :) ;)
Pozdrawiam.

Tworzysz ....z duszą...wszystkie prace. Nawet "albumy" robisz artystycznie.

Źle się wyraziłam.
Miałam na myśli ogólnie "aptekarzy" na straży "prawa" ;)

Natomiast ta praca pokazała właśnie, że potrafisz emocje wyrażać poprzez obraz.

Nosz teraz to już poczerwieniałem...:)
Dziękuję bardzo za dobre słowo, jak to mawiamy!