Istnieje ogromna rzesza fotografów-widzów, którzy jakkolwiek podane zdjęcie portretowe z brakiem ostrości na oczach z marszu traktują jako pracę nieudaną. Bez znaczenia dla tych są również motywy i zamysł autora, który tę nieostrość na oczach zaplanował.
Ja zaliczam się do grupy autorów-widzów, którzy uważają, że w obrazowaniu można dosłownie wszystko. Można łączyć stare z nowym, kokietować z zasadami odkrywać i wyznaczać nowe drogi prezentując obrazy, które ciężko szybko ocenić, cięzko znaleźć idealny punkt odniesienia. Takie obrazy traktuje jako bardziej wartościowe nizeli kolejne idealnie podpatrzone w temacie od innych. Łatwo przecierać kurze na starych meblach...

Ok ale co w tym konkretnym przypadku? Praca ta mnie zatrzymała, zaintrygowały autorskie decyzje. To dobrze i źle ;).
Czy zawsze rybie wychodzi na dobre, kiedy płynie pod prąd?
Może to zła woda? Może tym razem jeszcze oczy warto było zostawić na pierwszym planie, może to ułożenie dłoni, choć dość symboliczne to niedość wyraziste w wymowie?
Wiele razy sam podejmowałem decyzje o akcentowaniu w portrecie dłoni, uszu i innych...zrzucając oczy do roli drugoplanowej. Oczy wtedy tylko uzupełniały spracowane ręce, spierzchłe usta, sińce pod oczami, rany i troski wyrysowane w ogólnym wyrazie portretu itd.
Moim zdaniem w takim rozdysponowaniu ostrości, autor winien uważniej skupić się na ułożeniu dłoni, na powstałym światłocieniu w okolicach ich spoczynku. Dłonie tutaj wyodrębnione w GO i skąpane niefortunnym cieniem serwują spory dysonans. To oczywiście nieco pasuje do wycofanej pozy bohatera i ogólnie do tematu. Wyszło jednak mało plastycznie przy jednoczesnej decyzji o tym by to właśnie dłonie grały pierwsze skrzypce.
Osobiście nie jestem za publikacją. Aczkolwiek wcale nie oznacza to, że moim zdaniem nie było warto tej pracy tutaj zobaczyć. Wręcz przeciwnie
Pozdrawiam

Dziekuje za analize.
Moze dodam kilka slow od siebie, co nie oznacza, ze bronie kadru przed ciemnoscia, bo to nie jest dla mnie najwazniejsze.

Kadr sam w sobie jest wyrazeniem emocji, brak ostrosci na oczach jest posunieciem calkowicie na trzezwo popelniony.
Strach, obawa ma zawsze zamglone oczy, nie potrafimy wyrazic otwarcie ani wyraziscie czego sie boimy, bo strach jest czym ,co wypelnia Nas od srodka.

Ten kadr nie jest portretem paszportowym, jest wyrazem artystycznym Autora, brak ostrosci na oczach nie powinna w tym przypadku byc analizowana.

Rozumiem, ze nie kazdy potrafi odczytac przeslanie.
Ciesza mnie glosy na tak , do wielu serc kadr jednak przemowil.

Pozdrawiam Was serdecznie.
Autor ..

Analize jak najbardziej polecam , za ktora dziekuje serdecznie.

Autorze, ależ nieostre oczy przede wszystkim powinny być tutaj analizowane:)))
Oboje się jednak pewnie zgodzimy, że nie pod kątem technicznym a jako właśnie środek wyrazu ;)
Widza nie tylko powinna interesować świadomość twórcza autora, ale też to czy ten środek wyrazu w tym konkretnym przypadku został użyty skutecznie, efektownie, umiejętnie...tak pod względem technicznym jak i merytorycznym ;)

Hahaha uwazam wciaz, ze caloksztalt powinnien byc analizowany, bo w/g psychozy Autora wszystko tu ze soba wspolgra:)
Ps.Autor wciaz na trzezwo:)

publikuj... sama pozbawiam modeli ostrości na oczach... a i zdarza mi się często jeszcze bardziej drastycznie te oczy traktować ;).... jeśli chodzi o całość obrazu gada do mnie... więc jak gada... to inaczej nie mogę jak iść na prawo :)

kontra

kontra

Kontra

No to Kontra.
Tutaj pasuje najbardziej.

Dziekuje serdecznie za oddane glosy , kontry !
Klaniam sie nisko:)

Kontra

Co by nie mówić to zdjęcie ma coś w sobie, jest przyciągające a zarazem kontrowersyjne bo łamie ogólno przyjęte zasady / mam tu na myśli ostrość oczu w portrecie/, analiza bardzo ciekawa, jednak wyrażająca odczucia piszącego, mam co prawda mniejsze doświadczenie ale nie ze wszystkimi spostrzeżeniami się zgadzam. Co ciekawe autor z tą analizą sam się zgadza, trochę tym samym jak by sobie zaprzeczając, bosam przecież tłumaczy co chciał i co uzyskał w tym portrecie. Uważam że zdjęcie zasługuje na GN, mnie się podoba, dlatego zabieram do ulubionych.

Tez uwazam,ze kadr zasluguje na GN , ale nie ode mnie zalezy wynik glosowania , choc gloswo na tak bylo sporo , co oznacza,ze podoba sie w kadrze.

Co do analizy... polecilam ja ze wzgledu na to,ze kolega poswiecil czas na napisanie tego,co napisal. Nie zgodzilam sie z nia do konca, co napisalam w komenatrzu wyzej- brak ostrosci na oczach nie powinna w tym kadrze byc analizowana.

Tak jak wspomnialam, to nie portret paszportowy, to emocje w kadrze , ktore chcialam zatrzymac i moim skromnym zdaniem udalo mi sie to . Stad taka a nie inna kategoria .

No coz, albo sie czuje albo sie analizuje i stara sie patrzec na obraz w/g przyjetych zasad.
Dziekuje @bakulok za to,ze czujesz i milo mi ,ze kadr gosci w Twoich ulubionych , to wiecej niz GN :)

Bakulok a czyje odczucia powinienem w analizie tej fotografii zawrzeć jak nie moje własne? W oparciu o czyje doświadczenia fotograficzne powinienem analizować tę pracę, jeżeli nie o własne?

Są kwestie takie jak jakość i inne technikalia, na które można spojrzeć obiektywnie z linijką i konkretnym przepisem na przyzwoity portret. Ale jak tu podejść z menzurką konkretnej pojemności, jezeli właśnie ten portret jest inny nieco od innych i autor to widzi i ja to widzę i tutaj właśnie jest konsensus by moje wywody w analizie tej pracy uznać za nie tylko ciekawostkę ale i przyzwoity kontrargument dla twórcy? ;))))

Ja z wieloma analizami też się nie zgadzam w 100% ale je polecam, kiedy punkt widzenia autora analizy jest równie ciekawy, mimo odmienności moich autorskich odczuć względem własnych prac czy analiz pod pracami innych autorów ;).

Pozdrasy :)

Ja kocham innosc w portrecie i nie boje sie tej milosci pokazywac.
No nie kazdemu to odpowiada , ale wlasnie dzieki temu moje portrety sa inne, zatrzymujace , pelne emocji i znakow zapytania .
Wazne, by robic to,co sie lubi i nie dawac sie zaszufladkowac .

Jestem konytrowersyjna dama i dobrze mi z tym :P