Na prace patrzę trochę jak na portret (pomimo kategorii w jakiej jest) i przyjmuje podobne kryteria starając się ja ocenić. Moje główne uwagi od strony technicznej:

1. Kadr jest ciasny i tło nie jest należycie wyeksponowane. Widzimy tylko jego mały skrawek i zamiast współgrać, raczej przeszkadza. Mając do wyboru zdecydowane pokazanie tła i jego brak, Autor wybrał rozwiązanie pośrodku, w moim odczuciu najgorsze z możliwych.

2. Kolorystyka sceny jest zupełnie niewykorzystana. Zielone tło i pomarańczowe umaszczenie tygrysa z wyrazistymi pręgami są świetnym zestawieniem barw dopełniających, a tu Autor w jakiś sposób (gotowy preset z oprogramowania?) "wyprał" to wszystko i zamiast zaciekawiać kolorystycznie, raczej mdli.

Powyższe uwagi zadecydowały o moim glosie na nie.

Sam kiedyś próbowałem fotografować w Zoo, ale po kilku próbach przestałem i naszła mnie taka refleksja. Jeśli nie jestem w stanie pokazać zwierzęcia w ujęciu, które dla przeciętnego odbiorcy nie kojarzyło by się z niewola, to tego nie robię. Patrząc na moje zdjęcia miałem wrażenie ze z każdym pstryknięciem dokładam kolejne kraty, a tęsknota zwierząt za wolnością jest jeszcze większa. Czułem, ze ich bezbronność wobec mnie będzie widać w zdjęciach, czyniąc je przeciętnymi. Może patetycznie to brzmi, ale robienie zdjęć (bez względu na to w jakiej kategorii) uważam za pewne wyzwanie. Takie zdjęcie w Zoo, zza szyby lub kraty, w kontekście fotografii jako czegoś więcej niż pamiątka nie jest dla mnie wyzwaniem.

jak gdyby ktoś postarał się uzasadnić, dlaczego się nie podobało i wylądowało w ciemni, byłbym za to bardzo wdzięczny bo mam powody aby być ciemnią zdziwiony

Analza plecona, a ostatni akapit, kazdy kto probuje focic w Zoo,powinien wielokrotnie przeczytac i wdrukowac w szare komorki.

dzięki za analizę

Kiedyś wziąłem aparat do zoo i niezbyt lubię te zdjęcia, z tych samych powodów co autor analizy, którą polecam.
Bylem częstym gościem jednego z zaprzyjaźnionych zoo, ciągle co miesiąc wysyłam datki na jego podopiecznych ale z coraz mniejsza chęcią spaceruje i już tam nie fotografuje...
W takich miejscach docierają do mnie krzywdy jakie nieodwracalnie wyrządziliśmy naszej planecie i ciężko mi się potem z tego otrząsnąć.
Wspomagam nie dlatego by zadowolić spacerujące w niedziele rodzinki, ale dlatego ze to jedyna droga by ocalić niektóre gatunki...

Szlachetne takie postępowanie, niemniej jednak lepsze niż zabijanie zarówno dla przyjemności, jak i w ramach przysłowiowej fabryki żywności. Przez 3 dni byłem hodowcą kurczaka, gdy zobaczyłem jak są one zabijane przez ubojnię, byłem pod tak bardzo silnym wrażeniem, że ze stratą jaką poniosłem sprzedałem to jak tylko szybko było można. Od tego czasu ograniczam jak tylko można spożywanie mięsa. Pozdrawiam