Autorko, kiedyś już napisałem, że "serce się kraje...". I znowu mam to samo poczucie.
1. Z zupełnie niezrozumiałych powodów nie lubisz kwadratu. Pomijając kwestie natury edycyjnej, ten format mógłby wprowadzić próbę uporządkowania kompozycji. I uwagi Kolegów @panthomas oraz @bronsville straciłyby swoją zdecydowana wymowę. Zbliżenie prawej krawędzi do wewnętrznych kwadratów zdobień drzwi inaczej rozmieściłoby akcenty.
2. W kwadracie także białe plamy farby w okolicach głowy Modelki znalazłyby swoje uzasadnienie.
3. Co do momentu - nie uważam go za zły. Wprowadza te nastroje, o których pisze @panthomas.
4. Kolejny raz wypadałoby wspomnieć o braku dbałości o szczegóły. Prawa krawędź, biel sukienki, światło na włosach, światło na plamie farby w lewym górnym narożniku. I oczywiście te niekorzystne zjawiska, które dzieją się wokół ust. Nad tym wszystkim można spokojnie zapanować.

Nie ma powodu z pośpiechem przy publikacji. A takie mam wrażenie, że zdjęcie jak najszybciej miało znaleźć się w Inferii. Wolniej Autorko, wolniej. I z rozmysłem.

Nie powinienem pisać tego wszystkiego ponieważ zakładamy, że Autor publikuje dzieło skończone. Ale wypełniając funkcję edukacyjną pozwalam sobie na te uwagi.Powodzenia Autorko

Pomysł niezły, ale coś dziwnego dzieje się w okolicach ust i pod oczami nieco zagubionej modelki.

Córka ma ogólnie sińce pod oczami z natury. W okolicach ust są ślady waty cukrowej. Nie retuszowałam zdjęcia. Nie wiem, może trzeba, ale nie lubię, a właściwie to nie do końca umiem :)

Miałam wrażenie ,że to specjalnie ubrudzona buzia ale oczy faktycznie są mocno podcienione, choć ogólny nastrój mi się podoba.

Fajnie, że nastrój się podoba :)

Odrzwia i ta zluszczona farba stanowia ciekawe tlo. Chociaz uwazam, ze kompozycja moglaby byc lepsza.

A jak byś widział lepszą kompozycję?

Prawa strona kadru jest niezagospodarowana i jej nadmiar razi. Majac takie ciekawe tlo moze centralna kompozycja bylaby lepsza? Zastanawiam sie tylko, wiec prosze nie traktowac tego jako totalnej negacji powyzszego ujecia, ale przy takiej kompozycji nie ma (moim zdaniem) rownowagi w kadrze.

Ok. Dzięki za wyjaśnienie :)

@brownsville, centralna kompozycja zmieniłaby na niekorzyść charakter ujęcia i jego wymowę. Lokowanie modelki w centrum kadru byłoby niespójne z jej uwidocznionym stanem emocjonalnym (wzrok lekko odwrócony w stronę centrum, stan niepewności czy też zażenowania).

Nie..moment nie ten...konwersja, kompozycja również pozostawia wiele do życzenia.

Co masz na myśli pisząc, że moment nie ten? I w ogóle, co masz na myśli :)

Jeśli nie rozumiesz...to dużo tracisz...
nie umiem wyjaśnić inaczej :(

Jakąś taką arogancję wyczuwam w tej odpowiedzi.

@panthomas, pelna zgoda. Nie chodzilo mi o przeniesienie uchwyconej emocji w centralna kompozycje (post factum). Bardziej myslalem o wykorzystaniu tla do innej proby. Oczywiscie juz z inna mimika i innym nastrojem.

Autorze wyjasnie chyba potrafie, chodzi o to ,że zdjęcie sprowadzone jest z koloru do czerni i bieli i to jest w nieodpowiednich tonacjach, czyli np. jest za mał bieli albo za dużo albo za mało czerni i szarości itd, itp. Kompozycja to to jak coś ustawiasz w kadrze. To tyle ile mogłam pomóc w wyjasnieniu tego czego autor nie zrozumiał :)

Dziękuję za wyjaśnienie :) Ale prawdę mówiąc, i wyjdę tu zapewne na ignorantkę, nie potrafię po prostu zrobić tych tonacji poprawnie. Nie wiem sama. Wkurza mnie to...

A ja ostatnio uważam, że każdy wyczuwa, co chce wyczuwać ;)

Każdy uważa, co tam chce :) I jeszcze na szczęście może to wypowiedzieć :)

Nie wychodzisz na ignorantkę. Powiem tak wszystkiego sie trzeba uczyć, nie od razu Kraków zbudowano. Musisz być autorko cierpliwa ,uwierz ,że ja tu nauczyłam się większej cierpliwości :)) poszukaj odpowiedniego programu , najlepiej na razie najprostszego np. photoscape, tam są odpowiednie funkcje których się nauczysz i potem poprawnie edytujesz zdjęcie. Są tam funkcje przyciemniania i rozjasniania tylko trzeba je z glową stosować. Nie wystrczy jeden klik który z koloru zrobi nam B&W bo te tonacje są zwykle nie takie jak powinny być Próbuj się nauczyć szukać cieni, większych czerni i bilei oraz szarości.

No będę próbować... Póki co, korzystam z photoshopa. Ale jakoś nieumiejętnie :)

Ten program ma wiele ukrytych zalet , trzeba go przestudiowac albo poszukac gdzieś wytłumaczenia jego działania. Ja mam go już wiele lat i sama ciągle odkrywam coś co mnie zaskoczy :)) jest tam funkcja rozjasniania i przyciemniania jak autor chce niech napisze na priv to w wolnej chwili wyjasnie zasady.

Autor oczywiście bardzo chce :)

Szanowno Autorko. Masz to szczescie, ze pod Twoja praca toczy sie dyskusja, z ktorej mozna duzo wyniesc (niektorzy sie czasami dopominaja o komentarze).
Analize polecam, poruszone tam kwestie natury ogolnej zabieram dla siebie jako dodatek do refleksji, ktore czasami i u mnie sie pojawiaja.

Uwierz mi, że zdecydowanie to doceniam i biorę, a przynajmniej staram się, wziąć jak najwięcej dla siebie.
Analizę przeczytałam uważnie :)

Moment nie jest dobry. Dziewczę patrzy tak jakby pytało: tak mam stanąć? Tu? Jak mam ręce ułożyć? Czy dobrze stanęłam?

A to już Twoje subiektywne odczucie. Ale dziękuję, że wyjaśniłaś, o co Ci chodzi. Naprawdę to doceniam :)

Nie jest subiektywne. Z ciekawości konsultowałam się z kolegami po fachu pokazując to foto... (osoby spoza FF) i nawet niczego nie sugerowałam, aby nie narzucać swojego widzenia tej fotografii - niestety uważają podobnie.

Ho ho! To brzmi jak zmasowany atak :)

Widzę Kasiu, że zupełnie nieświadomie i nieodpowiedzialnie nadwyrężyłem Twoją cierpliwość dotyczącą "momentu".
W swoim wystąpieniu napisałem: "nie uważam go za zły". Nie napisałem, że jest dobry. A napisałem tak ponieważ trochę znam umiejętności Autorki, a także wyczuwam brak obycia Modelki przed obiektywem.
Ja niestety, jestem wyłącznie subiektywny. Nad czym ubolewam.
I żeby była pełna jasność - głosowałem na "nie publikuj".

A sama autorka czuje się już trochę zmaltretowana i oszołomiona :) A nawet zagubiona co nieco. W każdym razie Andrzej, dobrze wiesz, że zawsze cenię sobie Twoje słowa dotyczące moich zdjęć, choć nie ukrywam, rozrywasz mi czasem serce na strzępy :)
Modelka jest jaka jest :) Dla mnie najlepsza, bo moja :) To, co sobie natomiast ostatnio uświadamiam, to fakt, że najczęściej pokazuję ją w stanie depresyjnym...

Tak, troszkę mnie zaskoczyło Twoje podejście do "momentu" - odebrałam Twoją wypowiedź, jako nawiązanie do mojej. Zdziwiło, bo wiem, że surowo patrzysz, okiem krytyka na fotografię. Aż poprosiłam o opinię znajomych, którzy siedzą w "tej działce", nie często to robię, ale pomyślałam, że może ja jednak się mylę?
;)

Że tak się wtrącę do rozmowy :) Ja widzę to tak. Dziecko jest zagubione na tym zdjęciu. Świadczy o tym chociażby ułożenie rąk. Ale w życiu bym nie pomyślała, że zostanie to odebrane jako strach (niepewność?) przed pozowaniem. Tym bardziej, że zdjęcie pozowane nie było. Ot, moment złapany.

Nie Kasiu. Niewłaściwie to odebrałaś. Nie miałem zamiaru ani komentować, ani tym bardziej poddawać w wątpliwość Twoją opinię.
I mimo surowości wielu wyrażonych ocen, dostrzegam w tej dziecięcej nieporadności pozowania przed aparatem wiele autentyczności, zwykłej prawdy.
I tylko tyle. I aż tyle.

Cytuję: "W każdym razie Andrzej, dobrze wiesz, że zawsze cenię sobie Twoje słowa dotyczące moich zdjęć, choć nie ukrywam, rozrywasz mi czasem serce na strzępy :)"

Autorko, jedno słowo i więcej nic niekorzystnego nie napiszę. Nie ma problemu. Ale odnosiłem i odnoszę wrażenie, że nie oczekujesz pochwał. Z własnego doświadczenia wiem (a wielu pewnie to potwierdzi), że czasami lepszy jest ból od klęczenia na grochu niż pochwały.
Pozdrowienia :)

O rany Andrzej, a czy ja gdziekolwiek napisałam, że masz nie pisać nic niekorzystnego? Mam wrażenie, że poczułeś się urażony, a cytowane przez Ciebie zdanie należy potraktować jako żart i tyle. Postawiłam przecież uśmiech na końcu :) Powtórzę się, ale naprawdę nie oczekuję peanów i zachwytów tam, gdzie ich być nie powinno. Konstruktywną krytykę zawsze sobie będę cenić, na grochu też nie boję się klęczeć. Ale chyba zrozumiałym jest też to, że nie skaczę do góry z radości, gdy dowiaduję się, że wszystko jest do bani :) I co gorsza, że ZNOWU wszystko jest do bani. Poza tym nie bronię przecież tego zdjęcia jak niepodległości :)
Tak. Myślę, że to forum chyba jako jedyne nauczyło mnie pewnej pokory, choć nie ukrywam, że zła jestem na siebie, że ciągle popełniam te same błędy. Tak, jakbym tego nie widziała, tylko zamknęła się w jakimś schemacie.

No ja już dyskutowałam kilka razy z Autorką i dala mi do zrozumienia, ze moje uwagi ceni i chce ich...Myślałam, że tak będzie ok, jeśli skomentuję...a tu teraz otrzymuję informację, że to tylko moja subiektywna opinia, sugerująca, że Autor uważa, że z foto jest wszystko w porządku, a ja błędnie oceniam to zdjęcie jako kiepskie.

To lepiej faktycznie..już nie komentować, bo raczej nie są przez Autora doceniane moje komentarze (choć wcześniej pisał co innego).
Dobrej nocy.

Po pierwsze nigdzie nie napisałam, że ze zdjęciem jest wszystko w porządku. Nie sugeruj mi czegoś, czego nie wyraziłam. Nie zgodziłam się jedynie z Tobą, co do postrzegania momentu (jego jakości) i myślę, że mam do tego prawo. Ty natomiast postanowiłaś to drążyć, pokazując zdjęcie znajomym po to, aby upewnić się w swojej opinii. No i ok. Nigdzie też nie napisałam, że błędnie oceniasz zdjęcie jako kiepskie. Starasz się na mnie teraz coś projektować, ale przykro mi, nie kupuję tego zupełnie.
Widzisz, cenię sobie uwagi merytoryczne, ale ich od Ciebie absolutnie nie wymagam. Prawdę mówiąc, bardzo zaskoczyło mnie to, co napisałaś. Wynika z tego, że Twoja racja jest tą jedyną i prawdziwą.

W takich sytuacjach moje dziecko nie życzy sobie, by je fotografować.
Może tu odczuwam zgrzyt? Może ta dziewczynka lubi być fotografowana jako płacząca, ale czy pytałaś ją o zdanie, czy możesz to publikować? Ja zawsze syna czy dzieci, które mam w swoich portretach podpytuję - na drugim miejscu rodzica zdanie jest ważne.

A ja czytając Ciebie mam coraz większe poczucie jakiegoś absurdu. Świetnie, że podpytujesz, ale co to wnosi do tematu, to nie wiem.

To wnosi, że nie jest etycznie wstawiać fotografie, jeśli dziecko sobie tego nie życzy :( Jeśli dziecko nie wie o tym, że jego emocje są upubliczniane...też nie jest fajnie.
Napisałaś, że nie pozowane, lecz spontan. Moje dzieci (koleżanek też, z relacji wynika) nie znoszą być fotografowane, gdy przeżywają trudne momenty.
Jeśli dziewczynka pozwoliła na to to ok, nie czepiam się już (doświadczenie jednak i obserwacje podpowiadają mi, że dzieci tego nie znoszą i należy uszanować ich intymność). Pozdrawiam!
Nie chce mi się już pisać pod Twoimi fotami. Strata czasu.
Dobranoc!

Jak sobie życzysz.
Dobranoc

Można mieć uwagi do edycji i kadrowania. Natomiast ujęło mnie to co dla niektórych jest wadą- nieporadność modelki, nieśmiałość, zagubienie. To jest ujmujące i szczere, świeże, zupełnie odmienne od wszelkich wystudiowanych póz w perfekcyjnych, wymuskanych portretach. Nie czuję tu pozowania, które niestety męczy mnie w niektórych pracach. Tu widać prawdę i emocje. Mam nadzieję autorko,że jak poprawisz warsztat nie zatracisz tej świeżości, nie zafiksujesz się na technice do tego stopnia, żeby ze zdjęcia dziecka robić martwą naturę. Świetnie ułożoną, lecz wiejącą emocjonalną pustką.
Tyle ode mnie. Nie moja działka, ale patrzę, myślę i czuję. Dlatego napisałam te parę słów.
Analizę Andrzeja polecam, bo wiele w niej racji. Nie zgadzam się jedynie z kadrowaniem w kwadrat z powodów wymienionych przez @ panthomas.
Dałam tak.

Bardzo Ci dziękuję za te słowa :)

Bylam na tak nim przeczytałam dyskusję pod zdjeciem i najbliżej mi do tego co napisała Meczata , urzekła mnie naturalność tego ujęcia , aspekty techniczne może i nie perfekcyjne , ale emocje biorą tu górę nad technikaliami .

Dziękuję bardzo :)

Publikuj Autorko :) Ja nie lubię i nie do końca rozumiem pojęcie "ten/nie ten moment" I nie chodzi mi tu o decydujący moment wg Bressona tylko o moment w tym portrecie. Autor zdecydował, że właśnie te emocje pokaże, więc dlaczego to my mamy oceniać czy jest on właściwy czy nie. Ta niepewność, oczka patrzące w bok, zabawa paluszkami - prawdziwe, urocze, naturalne. Gdyby to był pozowany portret dziecka ze stylizacją, to zapewne było by dużo do poprawki, ale w takiej sytuacji, nazwijmy to rodzinnej fotografii, moment jest dobry, a ja jestem na tak :)

Dziękuję bardzo :)

Niektórzy zbyt skupiają się nad technikaliami a zbyt mało nad istotą fotografii.
Prosta fotografia z wydźwiękiem bez silenia się na artyzm ale to co lubię w fotografii, czuje się naturalność.
Kadr na plus choć tu bym przyciął Kadr
Zdjęcie ma emocje i to najważniejsze. Co nie znaczy że technicznei nie dało by się poprawić.

Dziękuję za opinię :)

Przepraszam, Autorze za wczorajszego "pyska", poniosło mnie, ale nadal dla mnie nie ten moment hyhy ;)

Oj tam :)

Podoba mi sie bardzo w kadrze, jezeli chodzi o emocje i moment uchywcony .
Podoba sie bardzo, bo zatrzymuje na dluzej, zmusza do refleksji.
Podoba sie miejsce, stare , obdrapane drzwi swietnie lacza sie ze strachem , brakiem zaufania modelki, Jej niepokojem- tu kazdy sam sobie reszte dopowie. Interpretacja strachu, niepokoju szeroko otwarta .
Klimat w kadrze jest .

Nie podoba mi sie sposob podania tego wszystkiego.
Zbyt "agresywne" B&W.
Podalabym ten kadr w szarosciach , ktore nasilily by wszystko to,co napisalam wyzej.

Czekam na nowe zapodanie kadru.
Teraz BG

Ps. dodam z mojej strony jeszcze, ze nic bym nie przekadrowywala, zostaw Autorze tak jak jest- bo jest dobrze.
Tylko popracuj nad obrobka :)

No właśnie. Ta nieszczęsna obróbka...
Pięknie dziękuję za opinię :)

KONTRA. Z uwagi na dyskusję

Dzięki :) A dyskusja burzliwa nieco trzeba przyznać :)

Chwali się to że Autorka nie skasowała foty-bo dyskusja warta zachowania dla innych, pomimo utarczek z innymi userami.
Szkoda ze nie dla wszystkich jest to standardem...
Najlepiej bzdur nagadać, focha strzelić i usunąć...

Tak strasznie chyba nie było :)

Ostatnie zdanie nie do Ciebie.
Ich adresat, jak przeczyta to mam nadzieję, że zrozumie do kogo są adresowane.
Udzielał się w Twoim wątku.

Domyśliłam się, że nie do mnie :)

szczere do bólu... poza technikaliami, jak ktoś kiedyś ładnie powiedział, na końcu liczy się obraz...
kontra

Dziękuję :)

Kontra

Dziękuję :)

też skontruję - dla naturalności, dla dyskusji, dla kontrowersyjności

Dziękuję :)

Kontra

Dzięki :)

Kontra- to oczywiste:)

Dziękuję :)

kontra

Dziękuję :)

i dobrze, że jest :)

:)