...jest trochę wdzięku w ludzkim lęku, człowiek się boi to nie przystoi, ciut paranoi serce przyzwala na lot larwala,, maski oklaski parsknąłem śmiechem dotknięta pustka odbiła się echem, czas cień opuścić czas traci kto stoi, czas jest właściwy choć trochę na goni, lecz strach pokonać słońce zaświecić, promyk nadziei w sercu nam siedzi, pragnienie nasze wzlecieć wysoko, co nie wypatrzy bystre w Was oko, lecz sercem, kto czuć umie to dostrzeże zrozumie, dusza się wzrusza, a rozum obrusza, wiara choć stara czuć nie pozwala, wyobraźnie larwala przysłania kotara, odsłonię światło wpadło raniąc oczy, łza wzruszenia wszystko zmienia, zmiana Romana koniec Klaudiusz, będzie susza nim deszcz spadnie, dosadnie prognoza na lata, nie pada rada parasol schować, będziem prorokować...

widać za wysoki poziom jak dla mnie...

...i bez zbędnej beletrystki zdjęcie gada ! ;))

dziękuje ,moje zdjęcia boją się ciemności