Odbieram powyższy obraz w kontekście tytułu. Jest on niewątpliwie na swój sposób spójny z modiglianowskim. Właściwe dla wspomnianego artysty oddanie emocjonalności, rozciągniętej na całą szerokość obrazu, bez cienia fałszywej skromności, portretowanej kobiety maluje się na jej twarzy, dostarczając odbiorcy ładunku zmysłowej niewinności. Swoboda związana z ułożeniem ciała, ramion i rąk obrazuje osobliwie modiglianowską płynność konturu. Ciekawe kontrasty kolorystyczne, widoczne pomimo zdominowania obrazu światłem i nieco innej palety, przywołują na myśl niezwykłe zestawienie barw terakotowego odcienia ciała ze zdefiniowanym czerwienią błękitem i brązem tłem na najdoskonalszym akcie Modiglianiego, jakim jest w mojej ocenie "Akt na poduszce", czy też "Akt czerwony" lub inne lezące. Wdająca się wyczuć na obrazach Modiglianiego więź duchowa artysty z modelką jest i tutaj zaakcentowana, a skutkuje wrażeniem całkowitego braku skrępowania, choć nie bezwstydności. Bardzo interesujące nawiązanie do malarstwa Mistrza, którego akty początkowo uchodziły za skandalizujące, a którego dzieło doceniono dopiero po śmierci. Zdecydowanie polecam.

podoba się,
a i tło dobrze dobrane.

za publikacją, trochę psuje odbiór prześcieradło

To nie jest prześcieradło ;)

Publikuj.

Z minusem za nieprzescieradlo

Będzie pod linijkę, jak zainspiruję się Picassem. Albo Mondrianem ;]
Dzięki ;)

Ten akt jest tak inny od większości prezentowanych, a przy tym tak relaksujący w odbiorze, że potrzeba jego dalszej promocji staje się dla mnie oczywista.
Kołyszące brzmienie pewnego standardu Elli Fitzgerald w tle, o równie spokojnym charakterze co przewrotnym tytule, sprzyja kontemplacji obrazu. :)