2021-03-22 17:10:56
Bardzo lubię to zdjęcie... czyste, naturalne piękno.
Musiało to być ekstatycznie cudowne uczycie, być tam wtedy i patrzyć w niebo,
doświadczać tej chwili całym sobą, wdychając mroźne powietrze...z lekkim zawrotem głowy... ale czy to od wysiłku? adrenaliny ? zimnego wiatru czy? z nadmiaru piękna i zachwytu?! Jak to możliwe, że Świat potrafi być tak przeszywająco piękny, tajemniczy i jednocześnie przerażający? Czy jest coś doskonalszego w fotografii krajobrazu niż oddanie namiastki uczucia, wrażliwości i zachwytu jakiego doświadczył fotograf w momencie robienia zdjęcia, kiedy czas na chwile się zatrzymał? W dobie fotografii, gdzie gonitwa za modą i techniką wizualną spycha treść i emocje na drugi plan...fotografia oddająca piękno przyrody i wszechświata robi na mnie największe wrażenie. Owszem jest tu i dobry kadr, dobrze rozmieszczone linie prowadzące, świetny warsztat i styl..., ale oprócz tego jest to nieuchwytne "coś"!
Kończąc ten przydługi komentarz, który trochę mi się rozrósł i postanowiłem go wrzucić jako "analizę", ale raczej analiza to nie jest w pełnym rozumieniu tego słowa.... pozostaję mi jeszcze jakiś czas popatrzeć na doskonałe ośnieżone szczyty, pieszczone księżycowym blaskiem i światłem odległych gwiazd, chcę wierzyć, że dane mi będzie ujrzeć podobny widok na własne oczy i "zatracić" się w nim...
2016-10-01 23:10:07
Dałem trochę na wyrost brąz, ale moim zdaniem fotografia nie powinna się znaleźć w GN... zupełnie nieopanowane światło, smoliste cienie na drzewach i w okolicach horyzontu. Należałoby poszukać ciekawszego kadru i warunków (na niebie zupełnie nic się nie dzieje a słońce wypala mi oczy). Miejscówka naprawdę ciekawa i takie wzory na pierwszym planie poniosłyby tą fotografie wysoko gdyby to odpowiednio wykorzystać. Do tego nieostrości na drzewach i na dalszym planie oraz kolorowe szumy na niebie... Za dużo tego żeby fotografia znalazła się w GN. Chętnie obejrzę fotografie wykonaną w tym miejscu gdy autor poczeka na odpowiednie warunki, poszuka ciekawszego kadru i bardziej się przyłoży.
2016-04-17 16:02:51
Wspaniała harmonia w kadrze. Patrząc na tą fotografie pierwsze myśli jakie mnie nachodzą to "spokój" i "cisza". Są takie chwile kiedy chcemy uciec od tego całego zgiełku, złapać oddech... w oddali widać wytwory naszej cywilizacji ale jesteśmy na uboczu tego wszystkiego. Mamy tutaj pięknie podane kolory, subtelnie bez natarczywości. Widoczne światła na dalszym planie delikatnie "odkładają się" na wodzie. Rozkład ciepłych plam na niebie przechodzi w bardzo chłodne na wodzie kontrastując tak samo jak kamienie na pierwszym planie, o ciekawej fakturze, pełne detali ciemno niebieskich do ślicznych odcieni zieleni. Wszystko to zgrabnie zamknięte w opartej na liniach skośnych kompozycji. Warto zwrócić uwagę, że pomimo klasycznie umieszczonej linii horyzontu na wysokości 2/3 kadru obraz rozdziela na dwie równe połowy "zygzak", plany i kolory pięknie się "zazębiają" tworząc niezwykle harmonijną całość.
Za tą chwilę spokoju i nostalgii dziękuje autorowi... Warto obejrzeć ten obraz na pełnym ekranie i zatrzymać się tam chwilę dużej..
https://www.youtube.com/watch?v=aj7IwPXRIsw&index=1&list=PL46843EE9B1C3250E
Bardzo lubię to zdjęcie... czyste, naturalne piękno. Musiało to być ekstatycznie cudowne uczycie, być tam wtedy i patrzyć w niebo, doświadczać tej chwili całym sobą, wdychając mroźne powietrze...z lekkim zawrotem głowy... ale czy to od wysiłku? adrenaliny ? zimnego wiatru czy? z nadmiaru piękna i zachwytu?! Jak to możliwe, że Świat potrafi być tak przeszywająco piękny, tajemniczy i jednocześnie przerażający? Czy jest coś doskonalszego w fotografii krajobrazu niż oddanie namiastki uczucia, wrażliwości i zachwytu jakiego doświadczył fotograf w momencie robienia zdjęcia, kiedy czas na chwile się zatrzymał? W dobie fotografii, gdzie gonitwa za modą i techniką wizualną spycha treść i emocje na drugi plan...fotografia oddająca piękno przyrody i wszechświata robi na mnie największe wrażenie. Owszem jest tu i dobry kadr, dobrze rozmieszczone linie prowadzące, świetny warsztat i styl..., ale oprócz tego jest to nieuchwytne "coś"! Kończąc ten przydługi komentarz, który trochę mi się rozrósł i postanowiłem go wrzucić jako "analizę", ale raczej analiza to nie jest w pełnym rozumieniu tego słowa.... pozostaję mi jeszcze jakiś czas popatrzeć na doskonałe ośnieżone szczyty, pieszczone księżycowym blaskiem i światłem odległych gwiazd, chcę wierzyć, że dane mi będzie ujrzeć podobny widok na własne oczy i "zatracić" się w nim...
Dałem trochę na wyrost brąz, ale moim zdaniem fotografia nie powinna się znaleźć w GN... zupełnie nieopanowane światło, smoliste cienie na drzewach i w okolicach horyzontu. Należałoby poszukać ciekawszego kadru i warunków (na niebie zupełnie nic się nie dzieje a słońce wypala mi oczy). Miejscówka naprawdę ciekawa i takie wzory na pierwszym planie poniosłyby tą fotografie wysoko gdyby to odpowiednio wykorzystać. Do tego nieostrości na drzewach i na dalszym planie oraz kolorowe szumy na niebie... Za dużo tego żeby fotografia znalazła się w GN. Chętnie obejrzę fotografie wykonaną w tym miejscu gdy autor poczeka na odpowiednie warunki, poszuka ciekawszego kadru i bardziej się przyłoży.
Wspaniała harmonia w kadrze. Patrząc na tą fotografie pierwsze myśli jakie mnie nachodzą to "spokój" i "cisza". Są takie chwile kiedy chcemy uciec od tego całego zgiełku, złapać oddech... w oddali widać wytwory naszej cywilizacji ale jesteśmy na uboczu tego wszystkiego. Mamy tutaj pięknie podane kolory, subtelnie bez natarczywości. Widoczne światła na dalszym planie delikatnie "odkładają się" na wodzie. Rozkład ciepłych plam na niebie przechodzi w bardzo chłodne na wodzie kontrastując tak samo jak kamienie na pierwszym planie, o ciekawej fakturze, pełne detali ciemno niebieskich do ślicznych odcieni zieleni. Wszystko to zgrabnie zamknięte w opartej na liniach skośnych kompozycji. Warto zwrócić uwagę, że pomimo klasycznie umieszczonej linii horyzontu na wysokości 2/3 kadru obraz rozdziela na dwie równe połowy "zygzak", plany i kolory pięknie się "zazębiają" tworząc niezwykle harmonijną całość. Za tą chwilę spokoju i nostalgii dziękuje autorowi... Warto obejrzeć ten obraz na pełnym ekranie i zatrzymać się tam chwilę dużej.. https://www.youtube.com/watch?v=aj7IwPXRIsw&index=1&list=PL46843EE9B1C3250E