2018-01-02 15:49:41
Doskonała scenka środowiskowa przedstawiająca trójkę dzieciaków, plus psa, w okresie letnim, jak tytuł nam sugeruje na wakacjach. Zdjęcie może być analogią do dzisiejszych imprez młodzieży, gdzie niby są wspólnie a każdy siedzi osobno i jest zajęty swoją komórką. Niby wszyscy razem są na imprezie a każdy we własnym świecie. Tutaj na zdjęciu właśnie jest podobnie tylko brak nowoczesnej technologii. Każde dziecko zainteresowane jest czym innym, ten nastrój udzielił się nawet psu, który głupio wpatruje się w piłkę, jakby nie wiedział co z nią robić. Oglądając tę scenę, od razu ogarnia człowieka tęsknota za czasami, kiedy się wspólnie, biegało, grało w piłkę czy w klasy bez względu na płeć. Wszystko w scenie ładnie poukładane, ograniczone brzegami pól, wzrok podąża od pierwszego planu coraz głębiej. Życzę szczęścia tej nostalgicznej fotografii.
2018-01-01 18:00:17
Do napisania analizy tego zdjęcia skłoniły mnie słowa Akrims 'Naturalnością ujmuje'
Co widzimy na zdjęciu ? Widok łąki po świcie, wszystko jeszcze lekko przymglone, z lewej wstęga wody, przypuszczam, że nie jest to rzeka a tylko tak uformowane rozlewisko. Po prawej widać duże drzewo. Niby nic ciekawego, dopóki dokładniej się nie przyjrzymy. Wstęga wody ładnie się wije po lewej i kończy się małym drzewem. Wzrok nawet jak przeniesiemy w kierunku dużego drzewa, to jednak wraca ciągle nad wodę. Nie ma na zdjęciu dużo elementów, nie ma wklejanych ptaków, saren i innych zapełniaczy, ale to, co jest, jest logicznie poukładane. Przydałoby się więcej mgiełki moim zdaniem, przydałyby się ptaki, ale czy by to było zdjęcie naturalne ? Wiadomo, zawsze warunki mogą być lepsze, zdjęcie też, po to jest skala ocen. To zdjęcie właśnie urzeka naturalnością, tym co możemy dostrzec normalnie gołymi oczami. Nie jest to zdjęcie, które jest na długim czasie i niebo jak śmietana rozmyte, ani nie są zastosowane inne efekty. Warto się zastanowić czy dobre zdjęcia krajobrazowe to tylko te, gdzie się stosuje zabiegi, żeby były odrealnione czy też również te, gdzie obraz przedstawiony jest naturalnie, właściwe światło zapewnia mu trójwymiar a kompozycja, przyciąga uwagę osób oglądających.
2017-12-31 15:04:22
Zawsze mnie poruszają takie zdjęcia, już coraz mniej osób pozostaje do takich fotografii. Klasyczny portret oficera w ładnej pozie. To co daje się od razu zauważyć to życie wymalowane na jego twarzy. Stary człowiek ale wzrok wciąż silny, mimo silnego wzroku nie widać na twarzy pychy tylko troskę i zmęczenie. Splecione dłonie charakterystyczne dla osób które dużo widziały ale zarazem pewne rzeczy chcą zostawić dla siebie. Jedna rzecz tylko w tym zdjęciu mnie drażni, zbyt dużo na całości żółtego odcienia, zdjąłbym go trochę, według mnie było by jeszcze lepsze. Mimo tego mankamentu zdjęcie zasługuje na wyróżnienie bo jest naprawę dobre.
2017-12-31 03:29:59
Intrygująca praca przedstawiająca wiolonczelistkę z uniesionym smyczkiem jakby po zakończeniu grania na instrumencie próbowała wyciągną jeszcze dźwięki muzyki z otaczających ją gałęzi drzewa.
Wszystko utrzymane w konwencji starego kina, u dołu poza kinowym ekranem, przynajmniej odnosimy takie wrażenie ze względu na różnicę wzrostu między artystką a widzami, widzimy zasłuchaną w muzykę publikę. Bardzo dobry pomysł był z zamknięciem sceny z obu stron ciemnymi połaciami stwarzającymi wrażenie kotar.
Dla mnie osobiście ciekawy pomysł bardzo dobrze zrealizowany.
2017-04-02 06:30:19
Aula Główna Politechniki Warszawskiej ? moim zdaniem najpiękniejsze wnętrze z uczelni polskich które widziałem. Często wykorzystywana jest jako sceneria w filmach nie tylko polskich ale i zagranicznych. Przykład wykorzystania stylistyki włoskiego renesansu i baroku w budowli zaprojektowanej i zbudowanej na przełomie IXX i XX wieku. Tutaj zdjęcie przestawia sklepienie nad aulą. W latach 90-tych jak tam studiowałem pod kopułą rozpięta była siatka aby coś komuś na głowę nie spadło mieli dopiero rozpocząć remont. W późniejszym okresie dopiero wyremontowano. Dół zdjęcia znajduje się od strony wejścia, kilka razy w późniejszym okresie tak leżałem próbując zrobić to klasyczne ujęcie ale za każdym razem albo próbowano mnie stratować albo na krużgankach siedzieli na barierkach samobójcy z PW i nigdy nie udało mi się zrobić czystego zdjęcia. Tutaj jest to pokazane bardzo czysto bez zbędnych elementów zakłócających, przedstawia czystą architekturę, dzięki temu zachęciło mnie do pójścia tam znowu. Zachęcam każdego kto znajdzie się w Warszawie do odwiedzenia tego miejsca bo skąd by nie robić ujęcia, wszędzie może wyjść bardzo ciekawie.
2017-02-25 12:30:31
Zdjęcie przedstawia uroczystości z 11 listopada. W zależności od potrzeb takie zdjęcia można robić z różnym wydźwiękiem. Można przedstawić demonstrantów jako tych agresywnych i w przeważającej ilości albo wręcz odwrotnie jako grupkę spokojnych osób przed agresywną przeważającą grupą policji.
To zdjęcie jest bardzo ciekawie zrobione dlatego, że przedstawia jednego demonstranta na tle kordonu policji. Wydawało by się, że tu policja będzie dominowała i miała przewagę ale odnosi się wrażenie, że jedna osoba zastrasza cały kordon. Uczestnik demonstracji z czerwoną flarą , umieszczony w mocnym punkcie przyciąga uwagę oglądającego zdjęcie, dopiero później w tle widzimy wycofaną policję. Ułożenie tarcz i pałek nie kojarzy się z agresją a wręcz przeciwnie pokazuje postawę obronną. Dobre zdjęcie pokazujące jak jeden agresor potrafi zastraszyć całą grupę.
Oczywiście publikuj.
2016-04-07 22:00:02
Piękna fotografia przedstawiająca świat, który nie każdy ma szczęście oglądać własnymi oczami. Poranne słońce pięknie podkreśliło trójwymiarowość krajobrazu. Małe domki miasteczka przeciwstawiają się potędze góry w oddali. Największej, oświetlonej niby spokojnej, ale tak naprawdę te szczyty w oddali, które są mniejsze lecz wydają się bardziej groźne ze względu na to ze jeszcze pozostają w cieniu, wprowadzają niepokój.
Mimo groźby gór w oddali, gładka woda oraz znajdujące się w niej odbicia nadają spokój fotografii? choć woda lekko drży dodając nutkę niepokoju. Kwintesencja jest most łączący dwie wyspy jak dwa światy.
Piękna fotografia choć osobiście uciął bym trochę dołu [frame=0,0,950,576]Kadr[/frame] ale to tylko MSZ ;)
Zatrzymuje na długo, człowiek chciałby tam być.
2016-03-30 09:27:49
Nie wiem czy nie lepsza była by kategoria AKT dla tego zdjęcia a nie portret ale..
Ładna poza modelki umieszczona pięknie w kadrze, nadaje dynamikę tej pracy. Odnosi się wrażenie zderzenia modelki z jakąś siłą zewnętrzna z prawej a ciemny szal tworzy piękne przedłużenie włosów. Co ciekawe dobre oświetlenie postaci oraz całego kadru stwarza wrażenie zawieszenia w przestrzeni.
Na początku denerwowało mnie jasne oświetlenie dołu ale po chwili oglądania mam wrażenie jakby modelka unosiła się nad chmurami lub z czegoś się wyłaniała. Druga rzecz która może jednych denerwować a mi się podoba to oświetlenie pod szyją bardzo jasne względem twarzy ? mi ono się podoba właśnie jakby wiatr zrywał maskę z twarzy. Zdjęcie może zadziwiać prostotą a zarazem ma w sobie to coś dzięki czemu do fotografii tej będę wracał. Poproszę więcej takich pięknych w swojej prostocie zdjęć, niech wiatr wzniesie ją jak najwyżej..
2016-03-23 17:35:18
Przy takim zdjęciu, aż miło piszę się analizę. Widzimy na nim symetryczny tunel, przedstawiony w klasycznej perspektywie a zarazem dużą ilość światłocieni. Światło wpadające z boku ładnie rysuje cienie również na dole zdjęcia. Lewa strona przedstawia przyjemne dla oka odbicia. Bardzo fajnym dopełnieniem jest zastosowany w zdjęciu element ludzki. Osoba idąca była by rzeczą naturalna nie zmuszającą do myślenia ale elementem zastanym. Siedząca osoba, wprowadza niepokój, zmusza do myślenia co ona tam robi, na co czeka, co ma przedstawiać. To wie tylko Autor zdjęcia, my możemy słać domysły. Osobiście umieścił bym postać jeszcze dalej, żeby od połowy postaci pokrywała się z końcowym otworem, była bardziej w świetle . Może tylko ja z przodu zauważam niepokojące kształty cieni które mogą być zagrożeniem i dobrze ze nie jest to równy cień ale taki poszarpany, dodaje to uroku całości.
Proste w formie, wyraziste i niebanalne a zarazem uczące klasycznej perspektywy, z wykorzystaniem elementu ludzkiego zdjęcie. Gratulacje pomysłu i realizacji.
2015-12-28 09:03:23
Widzę, że różne opinie na temat tego zdjęcia więc zdecydowałem się na jego analizę, tak jak ja je postrzegam. Pozornie widzimy tu leśny obrazek z ładnym światłem ale całość w bałaganie, ja postrzegam to zdjęcie wbrew pozorom jako bałagan kontrolowany podzielony na plany (to las, tu trudno opanować plany pokazując dużo). Pierwsze co nam się rzuca w oczy to kępa paproci która przeszkadza. Ja osobiście mam uczucie ze ustawiam się na miejscu fotografa i widzę naturalny pierwszy plan,i czuje się jakbym tam był.Paprocie bezpiecznie oddzielają mnie od wody żebym nie wpadł. Słońce umieszczone w mocnym punkcie wydobywa głębię lasu, cały trzeci plan prowadząc na wodę tworzącą drugi plan. Co jest bardzo ciekawe, woda nie jest prosto ale stwarza wrażenie, ze zakręca w kierunku słońca. Skos paproci i ich ciut za duża ilość po prawej stronie ładnie równoważy się ze słońcem po lewej stronie. Dla mnie to bardzo naturalne zdjęcia w którym jestem oddzielony od reszty sceny i od wody, czuję się bezpiecznie i jestem obserwatorem sceny. Oczywiście są tez niedociągnięcia zdjęcia ale światło i to co wydobyło ono z lasu, rekompensuje wszelkie niedociągnięcia.
2015-10-15 17:23:17
Zaintrygowało mnie to zdjęcie ponieważ lubię morskie krajobrazy robione na długich czasach. Kilka razy na nie wchodziłem i stwierdziłem, ze warto kilka słów o nim napisać. Pierwsze wrażenie, ze przekolorowane i przyżółcone (wole zimniejsze klimaty) ale potem tej bajkowy klimat zaczął mi się podobać w końcu fotografia nie musi taka być jak jest naprawde ale jak chcemy ją widzieć. Ładna ostrość i dobrze dobrany czas gdzie widać zmienność chmur i wody a stałość budowli i skał. Dobrze że autor pokazał dużo dołu i mało nieba bo dół jest dużo ciekawszy. Osobiście skręcił bym zdjęcie trochę w prawo bo mimo że horyzont jest prawie prosty z odchylonymi lekko budynkami w lewo ciąży mi zbyt na tamtą stronę. Skoszenie zdjęcia minimalnie na prawo dało by wrażenie moim zdaniem lepsze. No i jeszcze zmienił bym osobiście kadr na taki Kadr. W kadrze ktory jest wzrok za bardzo ucieka na ten ostatni budynek.
Ale osobiście uważam to zdjęcie za warte uwagi i sam głosował bym gdybym mógł aby przeszło dalej.
2015-10-09 09:20:14
Takie fotografie wzbudzają u ludzi zawsze mieszane uczucia. Jedni uważają, ze fotografia ma odzwierciedlać rzeczywistość inni idą bardziej w domysł i próbują poruszyć wyobraźnię oglądających.
To jest fotografia dla tych drugich tu nie liczy się super ostrość np. ustawiona na oczy robaczka, modelki itp. Ta fotografia zmusza do myślenia jest jak obrazy impresjonistów Renoira, Moneta.
Dobry kadr, droga prowadząca w dal, gama kolorów, brakuje tylko na końcu drogi osób albo nawet idącej pary.
To czego mi tutaj jeszcze brakuje to większej jaskrawości kolorów. Kiedyś nie doceniałem takich zdjęć uważałem za zepsute z wiekiem inaczej się na tego rodzaju fotografie patrzy i dostrzega się więcej.
2015-10-02 20:23:27
Młody, prężny idzie w życie z kawą, następuje życie - na kawę nie zawsze stać i patrzy jak mijaja go następni młodzi i prężni z kawą. Kawa łączy pokolenia ;) ładny kadr, dobry street
2015-09-30 09:36:25
Tak się zastanawiam czemu zdjęcie trafiło do ciemni ?
1. Dobra jakość
2. Dobra poza (choć ręka na biodrze odwraca uwagę)
3. Dobre światło
Na + klimat
Doskonała scenka środowiskowa przedstawiająca trójkę dzieciaków, plus psa, w okresie letnim, jak tytuł nam sugeruje na wakacjach. Zdjęcie może być analogią do dzisiejszych imprez młodzieży, gdzie niby są wspólnie a każdy siedzi osobno i jest zajęty swoją komórką. Niby wszyscy razem są na imprezie a każdy we własnym świecie. Tutaj na zdjęciu właśnie jest podobnie tylko brak nowoczesnej technologii. Każde dziecko zainteresowane jest czym innym, ten nastrój udzielił się nawet psu, który głupio wpatruje się w piłkę, jakby nie wiedział co z nią robić. Oglądając tę scenę, od razu ogarnia człowieka tęsknota za czasami, kiedy się wspólnie, biegało, grało w piłkę czy w klasy bez względu na płeć. Wszystko w scenie ładnie poukładane, ograniczone brzegami pól, wzrok podąża od pierwszego planu coraz głębiej. Życzę szczęścia tej nostalgicznej fotografii.
Do napisania analizy tego zdjęcia skłoniły mnie słowa Akrims 'Naturalnością ujmuje' Co widzimy na zdjęciu ? Widok łąki po świcie, wszystko jeszcze lekko przymglone, z lewej wstęga wody, przypuszczam, że nie jest to rzeka a tylko tak uformowane rozlewisko. Po prawej widać duże drzewo. Niby nic ciekawego, dopóki dokładniej się nie przyjrzymy. Wstęga wody ładnie się wije po lewej i kończy się małym drzewem. Wzrok nawet jak przeniesiemy w kierunku dużego drzewa, to jednak wraca ciągle nad wodę. Nie ma na zdjęciu dużo elementów, nie ma wklejanych ptaków, saren i innych zapełniaczy, ale to, co jest, jest logicznie poukładane. Przydałoby się więcej mgiełki moim zdaniem, przydałyby się ptaki, ale czy by to było zdjęcie naturalne ? Wiadomo, zawsze warunki mogą być lepsze, zdjęcie też, po to jest skala ocen. To zdjęcie właśnie urzeka naturalnością, tym co możemy dostrzec normalnie gołymi oczami. Nie jest to zdjęcie, które jest na długim czasie i niebo jak śmietana rozmyte, ani nie są zastosowane inne efekty. Warto się zastanowić czy dobre zdjęcia krajobrazowe to tylko te, gdzie się stosuje zabiegi, żeby były odrealnione czy też również te, gdzie obraz przedstawiony jest naturalnie, właściwe światło zapewnia mu trójwymiar a kompozycja, przyciąga uwagę osób oglądających.
Zawsze mnie poruszają takie zdjęcia, już coraz mniej osób pozostaje do takich fotografii. Klasyczny portret oficera w ładnej pozie. To co daje się od razu zauważyć to życie wymalowane na jego twarzy. Stary człowiek ale wzrok wciąż silny, mimo silnego wzroku nie widać na twarzy pychy tylko troskę i zmęczenie. Splecione dłonie charakterystyczne dla osób które dużo widziały ale zarazem pewne rzeczy chcą zostawić dla siebie. Jedna rzecz tylko w tym zdjęciu mnie drażni, zbyt dużo na całości żółtego odcienia, zdjąłbym go trochę, według mnie było by jeszcze lepsze. Mimo tego mankamentu zdjęcie zasługuje na wyróżnienie bo jest naprawę dobre.
Intrygująca praca przedstawiająca wiolonczelistkę z uniesionym smyczkiem jakby po zakończeniu grania na instrumencie próbowała wyciągną jeszcze dźwięki muzyki z otaczających ją gałęzi drzewa. Wszystko utrzymane w konwencji starego kina, u dołu poza kinowym ekranem, przynajmniej odnosimy takie wrażenie ze względu na różnicę wzrostu między artystką a widzami, widzimy zasłuchaną w muzykę publikę. Bardzo dobry pomysł był z zamknięciem sceny z obu stron ciemnymi połaciami stwarzającymi wrażenie kotar. Dla mnie osobiście ciekawy pomysł bardzo dobrze zrealizowany.
Aula Główna Politechniki Warszawskiej ? moim zdaniem najpiękniejsze wnętrze z uczelni polskich które widziałem. Często wykorzystywana jest jako sceneria w filmach nie tylko polskich ale i zagranicznych. Przykład wykorzystania stylistyki włoskiego renesansu i baroku w budowli zaprojektowanej i zbudowanej na przełomie IXX i XX wieku. Tutaj zdjęcie przestawia sklepienie nad aulą. W latach 90-tych jak tam studiowałem pod kopułą rozpięta była siatka aby coś komuś na głowę nie spadło mieli dopiero rozpocząć remont. W późniejszym okresie dopiero wyremontowano. Dół zdjęcia znajduje się od strony wejścia, kilka razy w późniejszym okresie tak leżałem próbując zrobić to klasyczne ujęcie ale za każdym razem albo próbowano mnie stratować albo na krużgankach siedzieli na barierkach samobójcy z PW i nigdy nie udało mi się zrobić czystego zdjęcia. Tutaj jest to pokazane bardzo czysto bez zbędnych elementów zakłócających, przedstawia czystą architekturę, dzięki temu zachęciło mnie do pójścia tam znowu. Zachęcam każdego kto znajdzie się w Warszawie do odwiedzenia tego miejsca bo skąd by nie robić ujęcia, wszędzie może wyjść bardzo ciekawie.
Zdjęcie przedstawia uroczystości z 11 listopada. W zależności od potrzeb takie zdjęcia można robić z różnym wydźwiękiem. Można przedstawić demonstrantów jako tych agresywnych i w przeważającej ilości albo wręcz odwrotnie jako grupkę spokojnych osób przed agresywną przeważającą grupą policji. To zdjęcie jest bardzo ciekawie zrobione dlatego, że przedstawia jednego demonstranta na tle kordonu policji. Wydawało by się, że tu policja będzie dominowała i miała przewagę ale odnosi się wrażenie, że jedna osoba zastrasza cały kordon. Uczestnik demonstracji z czerwoną flarą , umieszczony w mocnym punkcie przyciąga uwagę oglądającego zdjęcie, dopiero później w tle widzimy wycofaną policję. Ułożenie tarcz i pałek nie kojarzy się z agresją a wręcz przeciwnie pokazuje postawę obronną. Dobre zdjęcie pokazujące jak jeden agresor potrafi zastraszyć całą grupę. Oczywiście publikuj.
Piękna fotografia przedstawiająca świat, który nie każdy ma szczęście oglądać własnymi oczami. Poranne słońce pięknie podkreśliło trójwymiarowość krajobrazu. Małe domki miasteczka przeciwstawiają się potędze góry w oddali. Największej, oświetlonej niby spokojnej, ale tak naprawdę te szczyty w oddali, które są mniejsze lecz wydają się bardziej groźne ze względu na to ze jeszcze pozostają w cieniu, wprowadzają niepokój. Mimo groźby gór w oddali, gładka woda oraz znajdujące się w niej odbicia nadają spokój fotografii? choć woda lekko drży dodając nutkę niepokoju. Kwintesencja jest most łączący dwie wyspy jak dwa światy. Piękna fotografia choć osobiście uciął bym trochę dołu [frame=0,0,950,576]Kadr[/frame] ale to tylko MSZ ;) Zatrzymuje na długo, człowiek chciałby tam być.
Nie wiem czy nie lepsza była by kategoria AKT dla tego zdjęcia a nie portret ale.. Ładna poza modelki umieszczona pięknie w kadrze, nadaje dynamikę tej pracy. Odnosi się wrażenie zderzenia modelki z jakąś siłą zewnętrzna z prawej a ciemny szal tworzy piękne przedłużenie włosów. Co ciekawe dobre oświetlenie postaci oraz całego kadru stwarza wrażenie zawieszenia w przestrzeni. Na początku denerwowało mnie jasne oświetlenie dołu ale po chwili oglądania mam wrażenie jakby modelka unosiła się nad chmurami lub z czegoś się wyłaniała. Druga rzecz która może jednych denerwować a mi się podoba to oświetlenie pod szyją bardzo jasne względem twarzy ? mi ono się podoba właśnie jakby wiatr zrywał maskę z twarzy. Zdjęcie może zadziwiać prostotą a zarazem ma w sobie to coś dzięki czemu do fotografii tej będę wracał. Poproszę więcej takich pięknych w swojej prostocie zdjęć, niech wiatr wzniesie ją jak najwyżej..
Przy takim zdjęciu, aż miło piszę się analizę. Widzimy na nim symetryczny tunel, przedstawiony w klasycznej perspektywie a zarazem dużą ilość światłocieni. Światło wpadające z boku ładnie rysuje cienie również na dole zdjęcia. Lewa strona przedstawia przyjemne dla oka odbicia. Bardzo fajnym dopełnieniem jest zastosowany w zdjęciu element ludzki. Osoba idąca była by rzeczą naturalna nie zmuszającą do myślenia ale elementem zastanym. Siedząca osoba, wprowadza niepokój, zmusza do myślenia co ona tam robi, na co czeka, co ma przedstawiać. To wie tylko Autor zdjęcia, my możemy słać domysły. Osobiście umieścił bym postać jeszcze dalej, żeby od połowy postaci pokrywała się z końcowym otworem, była bardziej w świetle . Może tylko ja z przodu zauważam niepokojące kształty cieni które mogą być zagrożeniem i dobrze ze nie jest to równy cień ale taki poszarpany, dodaje to uroku całości. Proste w formie, wyraziste i niebanalne a zarazem uczące klasycznej perspektywy, z wykorzystaniem elementu ludzkiego zdjęcie. Gratulacje pomysłu i realizacji.
Widzę, że różne opinie na temat tego zdjęcia więc zdecydowałem się na jego analizę, tak jak ja je postrzegam. Pozornie widzimy tu leśny obrazek z ładnym światłem ale całość w bałaganie, ja postrzegam to zdjęcie wbrew pozorom jako bałagan kontrolowany podzielony na plany (to las, tu trudno opanować plany pokazując dużo). Pierwsze co nam się rzuca w oczy to kępa paproci która przeszkadza. Ja osobiście mam uczucie ze ustawiam się na miejscu fotografa i widzę naturalny pierwszy plan,i czuje się jakbym tam był.Paprocie bezpiecznie oddzielają mnie od wody żebym nie wpadł. Słońce umieszczone w mocnym punkcie wydobywa głębię lasu, cały trzeci plan prowadząc na wodę tworzącą drugi plan. Co jest bardzo ciekawe, woda nie jest prosto ale stwarza wrażenie, ze zakręca w kierunku słońca. Skos paproci i ich ciut za duża ilość po prawej stronie ładnie równoważy się ze słońcem po lewej stronie. Dla mnie to bardzo naturalne zdjęcia w którym jestem oddzielony od reszty sceny i od wody, czuję się bezpiecznie i jestem obserwatorem sceny. Oczywiście są tez niedociągnięcia zdjęcia ale światło i to co wydobyło ono z lasu, rekompensuje wszelkie niedociągnięcia.
Zaintrygowało mnie to zdjęcie ponieważ lubię morskie krajobrazy robione na długich czasach. Kilka razy na nie wchodziłem i stwierdziłem, ze warto kilka słów o nim napisać. Pierwsze wrażenie, ze przekolorowane i przyżółcone (wole zimniejsze klimaty) ale potem tej bajkowy klimat zaczął mi się podobać w końcu fotografia nie musi taka być jak jest naprawde ale jak chcemy ją widzieć. Ładna ostrość i dobrze dobrany czas gdzie widać zmienność chmur i wody a stałość budowli i skał. Dobrze że autor pokazał dużo dołu i mało nieba bo dół jest dużo ciekawszy. Osobiście skręcił bym zdjęcie trochę w prawo bo mimo że horyzont jest prawie prosty z odchylonymi lekko budynkami w lewo ciąży mi zbyt na tamtą stronę. Skoszenie zdjęcia minimalnie na prawo dało by wrażenie moim zdaniem lepsze. No i jeszcze zmienił bym osobiście kadr na taki Kadr. W kadrze ktory jest wzrok za bardzo ucieka na ten ostatni budynek. Ale osobiście uważam to zdjęcie za warte uwagi i sam głosował bym gdybym mógł aby przeszło dalej.
Takie fotografie wzbudzają u ludzi zawsze mieszane uczucia. Jedni uważają, ze fotografia ma odzwierciedlać rzeczywistość inni idą bardziej w domysł i próbują poruszyć wyobraźnię oglądających. To jest fotografia dla tych drugich tu nie liczy się super ostrość np. ustawiona na oczy robaczka, modelki itp. Ta fotografia zmusza do myślenia jest jak obrazy impresjonistów Renoira, Moneta. Dobry kadr, droga prowadząca w dal, gama kolorów, brakuje tylko na końcu drogi osób albo nawet idącej pary. To czego mi tutaj jeszcze brakuje to większej jaskrawości kolorów. Kiedyś nie doceniałem takich zdjęć uważałem za zepsute z wiekiem inaczej się na tego rodzaju fotografie patrzy i dostrzega się więcej.
Młody, prężny idzie w życie z kawą, następuje życie - na kawę nie zawsze stać i patrzy jak mijaja go następni młodzi i prężni z kawą. Kawa łączy pokolenia ;) ładny kadr, dobry street
Tak się zastanawiam czemu zdjęcie trafiło do ciemni ? 1. Dobra jakość 2. Dobra poza (choć ręka na biodrze odwraca uwagę) 3. Dobre światło Na + klimat