Mam nieodparte wrażenie, że fauna fotografowana przez Autora obawia się odmówić pozowania. Zagadką są przyczyny tego stanu rzeczy. Do głowy przychodzi mi strach lub szacunek. Nie chcę nic sugerować, ale ja zagłosowałem na prawo ze strachu.

Nie sądziłam , że Kolega taki lękliwy ;)
Dzięki za taka mimo wszystko :)

Rudziki z reguły robią mnie jak chcą. Zna Kolega ten ich obyczaj. "Tu siedzę, ciekawy jestem, podejdź bliżej, jeszcze bliżej, bliżej... No nie, ale obiektywu nie podnoś ! Spadam! " :)
Znalazłam fajną miejscówkę, jakieś spokojniejsze są, mniej cwane. Niestety w ostatni dzień trzydniowej zimy więc niewiele skorzystałam.

Aspołeczne takie :-) Mam jednego w okolicach domu. Pojawia się czasem kilkanaście metrów od karmika, popatrzy na karmiące się inne gatunki i daje nogę. Swoją drogą, jeśli Koleżanka pracuje tak skutecznie na manualu to może czas nauczyć się strzałów z biodra - element zaskoczenia gwarantowany :-)

AF to sobie można na trawniczku przy karmniczku ;)
W chaszczach w których mieszka kilka poznanych ostatnio rudzików każdy AF wymięka. Tylko manual. No, chyba, że się lubi potem przeglądać tysiące nieostrych zdjęć ;)
Mam jednego rudzika pod domem. Często siedzi pod bramą na chodniku. Ostatnio skubał popcorn co go dzieciaki sąsiadów rozsypały. Cywilizowany dziwak, nie doczeka się fotki z bramą w tle :)

Urokliwy portret rudzika. :)

Dziękuję.
Uroczy szef bandy stada ośmiu rudzików:)
Prawdopodobnie goście z północy, bo normalnie w tej miejscówce żyje jeden nieufny samotnik.