2014-06-14 14:59:33
Tak właśnie powinna wyglądać prawdziwa fotografia:
Jeśli nie da się czegoś wyrazić słowami, weź aparat i zrób zdjęcie!
Moc, dynamika ujęcia a przede wszystkim poczucie prawdziwej i młodzieńczej wolności, kiedy patrzę na tę fotografię wyobrażam sobie i wspominam piękne beztroskie lata kiedy to biegało się pod gołym niebem, niczym jak ten piękny wierzchowiec czując zapach pól i łąk w nozdrzach a w uszach szum wiatru, piękne wspomnienie, piękne zdjęcie. moje gratulacje.
2014-06-06 13:52:08
Jest tu wszystko co potrzeba w dobre fotografii, zwłaszcza uwieczniając nasze pociechy:
Spontaniczność
radość (pełne uśmiechu buzie, które widzę a sam się uśmiecham)
jest także to coś co nazywam kawałkiem naszej duszy zamkniętej w tym obrazie, coś na co popatrzymy po latach i to dalej tam będzie, a zarazem pozostanie w nas samych budząc w nas piękne wspomnienia. I chyba to jest najważniejsze. MZ
2011-12-12 14:21:51
Nieziemsko piękne, chciało by sie krzyknąć, ale kiedy człowiek uświadomi sobie ze mógłby przestraszyć, bądź rozproszyć to uroczę dziewczę, powstrzymuje się i wycisza. Staram się poczuć i przemyśleć pewno sprawy. Zamykam oczy i dalej mam ją przed oczami, sam nie wiem, przenoszę sie w czasie widzę dziewczynkę z zapałkami której na mrozie zmarzły rączki, sam czuję chłód, widzę jak ona zamyśliła się, może myśli o domu i ciepłym kominku, może o mamie której nigdy nie miała i rodzinie, patrzy na mnie, ja na nią, jej wzrok przeszywa, mnie na wskroś, ogarnie mnie takie dziwne uczucie, coś w stylu, jesteś już mój. Już na zawsze pozostanę w twojej pamięci. Piękne foto pięknie złapana naturalna scena sprawiła ze rozmarzyłem sie jak dziecko, Dziękuje ci bardzo autorze za to, rzadko mi sie to zdarza.
2011-12-05 19:25:11
Budowla w centrum kadru, bardzo wciąga kiedy tak siedzę przed kompem parze w głąb fotografii, "on patrzy ze mną" myślę(przed oczami staje mój świat) siedzę.. obok mnie siedzi gość na wózku, zapewne każdy z nas myśli o czym innym i czego innego pragnie. Tyle że świat siedzącej na wózku osoby wygląda zupełnie inaczej. Ja tak samo jak większość z was w każdej chwili mogę odsunąć fotel od biurka wstać i pójść przed siebie. Ruch ludzi każdy biednie przed siebie, ciągły pośpiech sprawia, ze każdy jest dla siebie obcy.. "Czas płynie, a my stoimy w miejscu próbują znaleźć swoją drogę"
2011-09-24 12:24:34
Nie piszę Analiz, ale to co napisałem po niżej właśnie tak potraktuje!
Siedze tu już ponad 15 może 20min patrze i myśle.. jeszcze raz myśle i patrze, może coś mi sie uda nabazgrać w tym błogim stanie który mnie ogarnia kiedy sie temu przyglądam PE+F11.. Jakie to zdjecie jest "głębokie" jak wciąga w swoją odchłań kolorów i ciepła, emanuje spokojem, otula mnie swoim łagodnym światłem, czuje sie bezpiecznie! Osobiście staram sie czerpać z tego jak najwięcej bo czuje ze zaraz przeminie, ze odejdzie ze skończy sie ten cudowny spektakl... tytuł "Galaktyczne Chmury" to co autor chciał nam pokazać, zapierja dech w piersi i sprawia że jestem sie w pełni usytysfakcjonowany tym co widzię i czuje, oglądają właśnie tę pracę, zapytacie dlaczego? tak sobie myśle, poprostu nie raz oglądałem filmy "wyprawy w kosmos" "Inna galatkyka" "Galaktyka Oriona" z serii wydań..> NG. Podziwiałem to co kosmiczne, nieosiągalnie, nieziemsko piękne! Nigdy nie sądziłem ze bede mógł zobaczyć coś takiego, mając świadomość ze "TO TU" na naszej planecie, może by rzec ze tuż za oknem. Na koniec dodam tylko ze kocham zdjęcia krajobrazu i choć sam nie czuje sie w tej kategorii najlepiej potrafie docenić i powiedzieć głośno ze w całej mojej niedługiej przygodzie związanej z fotografią widziałem setki jak nie tysiące pięknych zdjęć krajobrazu dopracowanych technicznie pod każdym względem, ale "TO" jako jedno spośród nielicznych utrwaliło sie w mojej pamięci i wywarło duży wpływ, inspirowało! Odkąd tylko je zobaczyłem a było to dawno ok 2-3 lata temu
Za to pragne uroczyście podziękować autorowi Romanowi_hudzikowi i oddać pokłon w jego strone!
a wieć jeszcze raz Dziękuje!
2011-02-21 17:38:53
Nie jestem "specem" w wystawianu analiz, ale potrafie napisać co czuje, czasem zabrzmi to jak analiza :), bo widząc takie cuda nie potrarfie sie powstrzymać
Do rzeczy:
światło i kadr są bajeczne i ciepłe,skompane w lekkiej nucie tajemniczości, upojonie tym spokojem oddziaływuje na moją wyobraźnie, ta czapla mocny punkt tego ujęcia, strona w którą spogląda i mój wzrok łączą sie w jedno, niczym sen na jawie... Ja jako zwykły odbiorca odbieram tę fotograie jako inny świat(zaginoiny świat) niedostępny, dla "zwykłych śmiertelników". pozostaje mi tylko pochylić czoło w milczeniu i pogratulować uwiecznienia i możliwości zobaczenia czegoś tak wspaniałego na żywo.
2010-12-11 18:18:32
Ja ci uzasadnie jestem na NIE, dlaczego?Po pierwsze co do wzajemniej relacji, to można sporo dyskutować,pisze co widze:matrwa ryba po której chodzi OSA, a nawet dwie, ostrosć ustawiona ni na oku ni na osie, policzek?rozumiem za autor starał sie pokazać prawo natury, (zjed bądz sam zostań zjedzonym)negatywne odczucia i zapach rozkładającego sie Leszcza sprawiają ze dalsza analiza schodzi na drugi plan.pozatym foto dość pospolite, często widziałem martwe ryby po których chodziły muchy, bądz osy(i inne robaki) i nigdy nie poczułem inspiracji aby to fotografować i pokazywać innym.
2010-12-11 18:07:47
widzimy tu typowe pomieszanie z poplątaniem..;o]
zimną niebieską tonacji która podobno jest w modzie, mnie porusza tu styl, widze kobietę spieszącą sie do pracy przechodzi przez jezdnie, gdzie jeżdżą samochody, wyczuwam też napięcie, czas, który mknie przed siebie i nikt nie jest w stanie go zatrzymać, intrepretacji może być tu całkiem sporo.. reszte pozostawiam innych. wkońcu każdy z nas widzi inaczej..;o]
Jestem na duże TAK
2010-12-11 17:04:59
Patrząc na tę fotografie zastanawią jedno, kompozycja.
rece schodzą sie w odwrócony trójkąt na który zawsze zwracam uwage, doskonale przyciąga wzrok w odpowiednie miejsce w kadrze minimalne GO, brudne, strudzone ręce po cieżkiej pracy, zastanawia i zatrzymuje. Moja wyobraźnia walczy z rzeczywistościa próbując wcielić sie w ciało tego czlowieka, asymiluje sie z nim... dużo by jeszcze pisał, oglądający sam musi sie przekonać, jak silnie wpływa ta fotografia na wyobraźnie.
2010-12-08 21:10:16
moje zdanie:
tło dyskusyjne można było by lepiej, te troche rozprasza..
musiał by być niesamowity bokeh żeby mnie przekonać,perełki na nadgarstku zasługują na uznanie, ale za to na minus druga ręka, kciuk (prześwietlony, ja nie widze szczegółów w jasnych tonach)to samo sie tyczy ramienia powyżej i to ze troszke mi wygląda jakby na ucięte.
Piersi, stojące sutki na plus jak wyżej, wzrok (fajnie patrzy, białka minimalnie za jasne) falowane złote włoski brylancik w uchu też plus..;o]
ale nie wiem czy do GN nie za słabo..
na koniec dodam ze, te tipsy nie pasują do reszty
2010-11-04 18:46:36
podoba mi sie ładne miękkie światło co odrazu rzuca sie w oczy, drugie co widze to twarzyczka troszke za dużo a'la blurringu, bądz tapetki..;o]
oczy super
trzecie to ta rączka w łokciu powinna być lekko wysunięta zza bluzeczki zeby nie wyglądało jak ucięte,wystarczyło poprosić Sandre aby minimalnie skręciła sie w swoje prawo (tym sposobem jej prawa rączka wyglądała by na smuklejszą, na odcinku od przedramienia w góra, a ramionko zjechało by lekko w dół) bo MZ jest za wysoko jest w stosunku do lewego (wystawały by symetrycznie z pod włosów i nie było by widać tego kawałki ramiączka od bluzeczki)
milimetr przyciąć z prawej, zastanawiam sie czy uszko nie powinno być bardziej odsłonięte, błyszczyk na+
to tyle co udało mi sie zauważyć
2010-11-04 16:17:25
portert może dobry..
napis na bluzie może sugerować przynależność subkulturową do gangu dresiarzy..
dym z papierosa powinien być większy trzeba był brać większego bucha,złapać moment jak wypuszcza chmure z płuc
dałbym więcej światła na twarz może blenda może,odbił światlo lampy z bogu znad lewego ramienia, minimalnie popracował nad konwersją...
Tak właśnie powinna wyglądać prawdziwa fotografia: Jeśli nie da się czegoś wyrazić słowami, weź aparat i zrób zdjęcie! Moc, dynamika ujęcia a przede wszystkim poczucie prawdziwej i młodzieńczej wolności, kiedy patrzę na tę fotografię wyobrażam sobie i wspominam piękne beztroskie lata kiedy to biegało się pod gołym niebem, niczym jak ten piękny wierzchowiec czując zapach pól i łąk w nozdrzach a w uszach szum wiatru, piękne wspomnienie, piękne zdjęcie. moje gratulacje.
Jest tu wszystko co potrzeba w dobre fotografii, zwłaszcza uwieczniając nasze pociechy: Spontaniczność radość (pełne uśmiechu buzie, które widzę a sam się uśmiecham) jest także to coś co nazywam kawałkiem naszej duszy zamkniętej w tym obrazie, coś na co popatrzymy po latach i to dalej tam będzie, a zarazem pozostanie w nas samych budząc w nas piękne wspomnienia. I chyba to jest najważniejsze. MZ
Nieziemsko piękne, chciało by sie krzyknąć, ale kiedy człowiek uświadomi sobie ze mógłby przestraszyć, bądź rozproszyć to uroczę dziewczę, powstrzymuje się i wycisza. Staram się poczuć i przemyśleć pewno sprawy. Zamykam oczy i dalej mam ją przed oczami, sam nie wiem, przenoszę sie w czasie widzę dziewczynkę z zapałkami której na mrozie zmarzły rączki, sam czuję chłód, widzę jak ona zamyśliła się, może myśli o domu i ciepłym kominku, może o mamie której nigdy nie miała i rodzinie, patrzy na mnie, ja na nią, jej wzrok przeszywa, mnie na wskroś, ogarnie mnie takie dziwne uczucie, coś w stylu, jesteś już mój. Już na zawsze pozostanę w twojej pamięci. Piękne foto pięknie złapana naturalna scena sprawiła ze rozmarzyłem sie jak dziecko, Dziękuje ci bardzo autorze za to, rzadko mi sie to zdarza.
Budowla w centrum kadru, bardzo wciąga kiedy tak siedzę przed kompem parze w głąb fotografii, "on patrzy ze mną" myślę(przed oczami staje mój świat) siedzę.. obok mnie siedzi gość na wózku, zapewne każdy z nas myśli o czym innym i czego innego pragnie. Tyle że świat siedzącej na wózku osoby wygląda zupełnie inaczej. Ja tak samo jak większość z was w każdej chwili mogę odsunąć fotel od biurka wstać i pójść przed siebie. Ruch ludzi każdy biednie przed siebie, ciągły pośpiech sprawia, ze każdy jest dla siebie obcy.. "Czas płynie, a my stoimy w miejscu próbują znaleźć swoją drogę"
Nie piszę Analiz, ale to co napisałem po niżej właśnie tak potraktuje! Siedze tu już ponad 15 może 20min patrze i myśle.. jeszcze raz myśle i patrze, może coś mi sie uda nabazgrać w tym błogim stanie który mnie ogarnia kiedy sie temu przyglądam PE+F11.. Jakie to zdjecie jest "głębokie" jak wciąga w swoją odchłań kolorów i ciepła, emanuje spokojem, otula mnie swoim łagodnym światłem, czuje sie bezpiecznie! Osobiście staram sie czerpać z tego jak najwięcej bo czuje ze zaraz przeminie, ze odejdzie ze skończy sie ten cudowny spektakl... tytuł "Galaktyczne Chmury" to co autor chciał nam pokazać, zapierja dech w piersi i sprawia że jestem sie w pełni usytysfakcjonowany tym co widzię i czuje, oglądają właśnie tę pracę, zapytacie dlaczego? tak sobie myśle, poprostu nie raz oglądałem filmy "wyprawy w kosmos" "Inna galatkyka" "Galaktyka Oriona" z serii wydań..> NG. Podziwiałem to co kosmiczne, nieosiągalnie, nieziemsko piękne! Nigdy nie sądziłem ze bede mógł zobaczyć coś takiego, mając świadomość ze "TO TU" na naszej planecie, może by rzec ze tuż za oknem. Na koniec dodam tylko ze kocham zdjęcia krajobrazu i choć sam nie czuje sie w tej kategorii najlepiej potrafie docenić i powiedzieć głośno ze w całej mojej niedługiej przygodzie związanej z fotografią widziałem setki jak nie tysiące pięknych zdjęć krajobrazu dopracowanych technicznie pod każdym względem, ale "TO" jako jedno spośród nielicznych utrwaliło sie w mojej pamięci i wywarło duży wpływ, inspirowało! Odkąd tylko je zobaczyłem a było to dawno ok 2-3 lata temu Za to pragne uroczyście podziękować autorowi Romanowi_hudzikowi i oddać pokłon w jego strone! a wieć jeszcze raz Dziękuje!
Nie jestem "specem" w wystawianu analiz, ale potrafie napisać co czuje, czasem zabrzmi to jak analiza :), bo widząc takie cuda nie potrarfie sie powstrzymać Do rzeczy: światło i kadr są bajeczne i ciepłe,skompane w lekkiej nucie tajemniczości, upojonie tym spokojem oddziaływuje na moją wyobraźnie, ta czapla mocny punkt tego ujęcia, strona w którą spogląda i mój wzrok łączą sie w jedno, niczym sen na jawie... Ja jako zwykły odbiorca odbieram tę fotograie jako inny świat(zaginoiny świat) niedostępny, dla "zwykłych śmiertelników". pozostaje mi tylko pochylić czoło w milczeniu i pogratulować uwiecznienia i możliwości zobaczenia czegoś tak wspaniałego na żywo.
Ja ci uzasadnie jestem na NIE, dlaczego?Po pierwsze co do wzajemniej relacji, to można sporo dyskutować,pisze co widze:matrwa ryba po której chodzi OSA, a nawet dwie, ostrosć ustawiona ni na oku ni na osie, policzek?rozumiem za autor starał sie pokazać prawo natury, (zjed bądz sam zostań zjedzonym)negatywne odczucia i zapach rozkładającego sie Leszcza sprawiają ze dalsza analiza schodzi na drugi plan.pozatym foto dość pospolite, często widziałem martwe ryby po których chodziły muchy, bądz osy(i inne robaki) i nigdy nie poczułem inspiracji aby to fotografować i pokazywać innym.
widzimy tu typowe pomieszanie z poplątaniem..;o] zimną niebieską tonacji która podobno jest w modzie, mnie porusza tu styl, widze kobietę spieszącą sie do pracy przechodzi przez jezdnie, gdzie jeżdżą samochody, wyczuwam też napięcie, czas, który mknie przed siebie i nikt nie jest w stanie go zatrzymać, intrepretacji może być tu całkiem sporo.. reszte pozostawiam innych. wkońcu każdy z nas widzi inaczej..;o] Jestem na duże TAK
Patrząc na tę fotografie zastanawią jedno, kompozycja. rece schodzą sie w odwrócony trójkąt na który zawsze zwracam uwage, doskonale przyciąga wzrok w odpowiednie miejsce w kadrze minimalne GO, brudne, strudzone ręce po cieżkiej pracy, zastanawia i zatrzymuje. Moja wyobraźnia walczy z rzeczywistościa próbując wcielić sie w ciało tego czlowieka, asymiluje sie z nim... dużo by jeszcze pisał, oglądający sam musi sie przekonać, jak silnie wpływa ta fotografia na wyobraźnie.
moje zdanie: tło dyskusyjne można było by lepiej, te troche rozprasza.. musiał by być niesamowity bokeh żeby mnie przekonać,perełki na nadgarstku zasługują na uznanie, ale za to na minus druga ręka, kciuk (prześwietlony, ja nie widze szczegółów w jasnych tonach)to samo sie tyczy ramienia powyżej i to ze troszke mi wygląda jakby na ucięte. Piersi, stojące sutki na plus jak wyżej, wzrok (fajnie patrzy, białka minimalnie za jasne) falowane złote włoski brylancik w uchu też plus..;o] ale nie wiem czy do GN nie za słabo.. na koniec dodam ze, te tipsy nie pasują do reszty
podoba mi sie ładne miękkie światło co odrazu rzuca sie w oczy, drugie co widze to twarzyczka troszke za dużo a'la blurringu, bądz tapetki..;o] oczy super trzecie to ta rączka w łokciu powinna być lekko wysunięta zza bluzeczki zeby nie wyglądało jak ucięte,wystarczyło poprosić Sandre aby minimalnie skręciła sie w swoje prawo (tym sposobem jej prawa rączka wyglądała by na smuklejszą, na odcinku od przedramienia w góra, a ramionko zjechało by lekko w dół) bo MZ jest za wysoko jest w stosunku do lewego (wystawały by symetrycznie z pod włosów i nie było by widać tego kawałki ramiączka od bluzeczki) milimetr przyciąć z prawej, zastanawiam sie czy uszko nie powinno być bardziej odsłonięte, błyszczyk na+ to tyle co udało mi sie zauważyć
portert może dobry.. napis na bluzie może sugerować przynależność subkulturową do gangu dresiarzy.. dym z papierosa powinien być większy trzeba był brać większego bucha,złapać moment jak wypuszcza chmure z płuc dałbym więcej światła na twarz może blenda może,odbił światlo lampy z bogu znad lewego ramienia, minimalnie popracował nad konwersją...