Chcielibyśmy podążać w ustalonym przez siebie kierunku, ale ile w tym naszej decyzji, a ile konformizmu i presji otoczenia? Wszystko wydaje się jednolite, zrozumiałe u podstaw, ale gdzieś u góry, gdzieś na górze wszystko się rozkracza, rozwielokrotnia. To my jesteśmy tego sprawcami, a może los?

Bardzo przemyślany, wielowątkowy i znakomicie zrealizowany obraz. Szczególnie ujęły mnie linie rąk w harmonii z cieniami. A analizę napisałem wbrew możliwej intencji Autorki. Niech zostanie. Chociażby jako wyrzut sumienia. Bo nie w ciemni jego miejsce.

Kontra dla tej ucieczki od schizofrenii

Dzięki, Andy, również za analizę, bardzo mi się podoba :)

dokładam, kontra

(...)
Kontra.

Kontra

Kontra.

KONTRA

--> GN

Tak, bardzo dobra analiza. Brakuje mi tu trochę takich, nie przyssanych do technikaliów, interpretacyjnych.

Dziękuję serdecznie wszystkim kontrującym i oponującym :-) Cieszę się, że fotografia zatrzymała Was na chwilę. Choć nie jestem do końca pewna czy to zasłużona kontra, bo wynik inferyjnego głosowania był wybitnie jednoznaczny i niekontrowersyjny ;-) Tak czy inaczej - dzięki!

Tak bywa z fotami, ktore nie są oczywiste i przechodzą bez komentarza, ja jej zresztą w Inferii nie widzialam, bo nie zaglądam stale.

I w sumie w GN widzialabym też.

;* dzięki! :)

Jedna z lepszych Twoich w moim odczuciu a w połączeniu z tą świetną analizą to już w ogóle... :)

Dzięki, Łukasz :)

Signi... spójrz na forum co napisałem w ostatnim watku.

To co się tutaj wydarzyło z Twoją fotografią ewidentnie wpisuje się w to co tam napisałem.

Przeczytałam. I zgadzam się. Ja myślę w tej kwestii bardzo podobnie. Dzięki. Pozdrawiam :)

Zacne.