Trochę mi się nie podoba co dzieje się z niebem, szczególnie na granicy z drzewami, pewno taki urok obiektywu, wolałbym w takiej odsłonie w czerni i bieli to zobaczyć. Szczególnie że wychowałem się na reportażach Kapuścińskiego i mojego ukochanego Fidlera (szczególnie zdjęcia z Madagaskaru). Czasem wręcz mam wrażenie że kolor zabija w nas wyobraźnię, ba! nawet zdjęcia przyrodnicze Puchalskiego nadal robią na mnie ogromne wrażenie, mino że na czarno białej kliszy robione.... no ale to oczywiście tylko i wyłącznie moje subiektywne odczucie :-) Portret świetny a modelka wymarzona do takich kadrów. Zdecydowane publikuj z mojej strony, mimo wcześniejszego mego mamrotania, no ale po to są analizy ;-) pozdrawiam!