Zdjęcie uroczego młodziaka. Powstało prawdopodobnie w wyniku przypadkowego spotkania i ma charakter dokumentacyjny przypominając przeżytą chwilę. Albo tak było, albo też nie, ale u mnie taki poziom emocji wzbudza. Dlaczego ? Perspektywa - w większości przypadków właściwą jest zniżenie się (bądź wzniesienie) do poziomu oczu zwierzęcia. W tym przypadku podniosłoby wartość zdjęcia o kilka poziomów. Otoczenie - naturalne, co widać, ale z przeszkadzajkami, które psują odbiór. Przeszkadzajki potrafią "zrobić fotę" ale wtedy gdy są świadomie użyte (np. rozmyte w przedplanie lub po bokach zdjęcia) . Światło - nic szczególnego, ale też nie takie złe, gdyby dwa powyższe warunki zostały spełnione. I na koniec kadr - w tym przypadku można dość łatwo pozbyć się części bałaganu kadrując ciaśniej w formacie około 16/9. Proponowany kadr proszę oglądać na skórce ciemniej. KADR

Zapraszam serdecznie osoby, które głosowali negatywnie na analizę zdjęcia, ewentualnie napisanie co Wam się nie podoba. Oczywiście jeżeli macie ochotę poświęcić na to trochę czasu. Czym argumentujecie negatywną ocenę. Chętnie się doszkolę od bardziej doświadczonych osób. Bardzo dziękuję tym, którzy głosowali pozytywnie i również proszę Was o napisanie dlaczego uważacie, że zdjęcie powinno się znaleźć w GN.

Ja na chwilę obecną jeszcze nie głosowałem odnośnie tego zdjęcia, gdyż zawsze przy takich ujęciach mam mieszane odczucia. Chciałbym aby autor zamiast prosić o uzasadnienia głosowania, napisał od siebie w jakich okolicznościach zwierz został sfocony, miejscu itd.
Może jeszcze uzasadnię swoje pytanie. Ogniskowa 300 i ff więc musiałeś być blisko autorze.
Odnośnie głosowania, to już za sprawą kadru byłbym na nie, ale jeszcze się wstrzymam.

Las przed brzegiem jeziora na wyspie Wielka Żuława, koło Iławy. Dziękuję za zwrócenie uwagi na kadr. Myślałem, że dobrze kadruje, chciałem pokazać w miarę możliwości duże zbliżenie dzika. Dzik patrzy w stronę zdjęcia, a nie poza zdjęcie, oczy umieszczone na linii podziału. Widocznie coś przeoczyłem. Dziękuję za komentarz.

A ja jestem na tak :)
publikuj te glebokopatrzaca mi w oczy dzicz :)

Dziękuję bardzo :)

W całej rozciągłości zgadzam się z analizą.
Polecam analizę mentalnie, bo mimo kilkukrotnej próby polecenia wywala mi błąd. Na wszystkich skórkach.
Ktoś inny tak ma?

Udało się. Polecono. :)
Żeby nieco osłodzić tą gorzką pigułkę, dodam wielki plus za kontakt wzrokowy z uroczym modelem.

Mizerna ostrość (sądzę, że stąd mały rozmiar), chaos w kadrze, brak separacji ostrości, nijaka perspektywa, brak zamysłu kompozycyjnego. Model na tyle pospolity, że można postarać się o coś bardziej wyszukanego. Zgodnie z prośbą Autora uzasadniam swój głos na nie.

Bardzo dziękuję. Mizerna ostrość, no cóż, bez komentarza. Perspektywa, niżej się nie dało, z przodu widać zarośla, przy niższej perspektywie zasłoniły by modela. Krótka historyjka zdjęcia. Idę sobie w stronę plaży na wyspie Wielka Żuława i widzę w lesie malutkiego dzikusia. Aparat w dłoń i zdjęcie takie jak mi się model ustawił. Patrzył na mnie chyba wystraszonym wzrokiem, może w pobliżu była locha. Raczej nie robiłem mu sesji tylko zwykły pstryk, po czym się oddaliłem. To był jedyny raz kiedy widziałem dzika i to małego. Raczej nie szukam ich w lesie i wolę nie spotykać. Światło, sceneria zastana. Dziękuję za poświęcony czas i wyjaśnienia. Osobiście jestem dumny, że mam w swojej kolekcji tego jedynego dzika i bardzo się cieszę z tej fotografii.

Panthomasie- model pospolity? Chyba nad morzem. Ja widuję dzika dwa razy do roku. Oczywiście zamiast robić mu fotki z godnością się wycofuję...w szybkim tempie :)

Meczato, mieszkam w mieście, w bloku. Widuje je prawie codziennie i z okna i z bezpośredniego kontaktu. Niekiedy robię sobie z nimi ... selfie komórką. :) Zdarzyło mi się nawet wykonać to z kotem na rękach. Wałesają się tu całe rodziny z młodymi. Obserwuję niekiedy bardzo ciekawe zachowania społeczne. Bardzo sympatyczne zwierzęta. W plenerze, na mokradłach są bardzo liczne, ale te z kolei płochliwe. Pozdrawiam. :)

Dodam jeszcze, że niedawno, przedzierając się przez trzciny, natrafiłem na padłego dorosłego osobnika. Po tygodniu zostały tylko kości. Nawet skóra zniknęła. Przyroda skutecznie "oczyszcza" się sama.

Zgadzam się z analizą.
Już wcześniej dałam głos na prawo dla tego dokumentacyjnego ujęcia. Są jeszcze inne gwiazdki niż złote, a na ciemnię msz raczej nie zasługuje.

Dziękuję :)

Z analizą się zgadzam, ale głosuję na tak bo ciekawe a mogło być nawet z tego ujęcia przy odpowiednim kadrowaniu jeszcze lepsze.

Zaczynamy Tomku, KONTRA

Dzięki wielkie :)

kontra

Z uwagi na dyskusje i analizę. Kontra.

Kontra

Kontra.

KONTRA

Kontra.