To jest chyba dobry przyklad gdzie kadrowanie w kwadracie ma swoje uzasadnienie. Głos na tak.

Tak byłoby najlepiej, choć trochę mało góry zostawiłeś autorze.

Kadrowanie z poziomu puszki to jednak ważna rzecz. Sam robię nie raz ten błąd, kadrując zbyt ciasno. Później zmiana koncepcji i nie ma z czego dołożyć.
Zastanawiam się również, czemu nie uprasowałeś tła autorze, przecież w tamtych czasach retusz czegoś takiego był żmudny. Też w takich prowizorycznych warunkach wtedy zdarzało mi się focić, ale prześcieradło nie dość że było uprasowane, to jeszcze dobrze napięte pinezkami na framudze drzwi.
Trochę to takie niedbalstwo z Twojej strony, stąd moje podejście do tej pracy takie nieco z dystansem. Ostrość też na sweterek uciekła z oczu.
Ze swojej strony zabawiłbym się tym zdjęciem w ps, może nawet złotko by było?

Psa mam opanowanego w znacznym stopniu, nie widzę żadnych problemów aby dokonać tych zmian o których piszesz łącznie z kadrowaniem w kwadracie i podniesieniem góry. Myślę że wówczas nie podejrzewałem że tak wyjdą te fałdy na prześcieradle, zapewne byłem przekonany że tło będzie zupełnie białe, jest to jak już pisałem do naprawienia w programie, tylko że to zdjęcie to nie będzie już w pełni analogowe, jest prawdą że byłem jak i do dziś jestem mało staranny, za bardzo skupiłem się na poprawnie pokazanej modelce gdzie swoją osobowością wzmocniła ten portrecik. Tak dla ciekawości jednak pobawię się tym. Dzięki za pochylenie się nad tą pracą sprzed prawie 50 lat.