2025-11-09 11:00:38
Opadający liść jest tylko dowodem na to że żyjemy w świecie opartym na cyklach.
Nie rozumiejąc najważniejszego z nich, i jakby z automatu podporządkowując się liniowemu upływowi czasu, który to paradoksalnie od zarania dziejów mierzymy na podstawie cyklicznych ruchów ciał niebieskich, nazbyt skupiamy się na etapach...z osobna...
Kałuże wyschną, po mroku który już daje o sobie znać przyjdzie i światło, jak też wyrośnie nowy liść...
A to, za co nie lubimy listopada jest w nas.
Jak Ty, który nie lubisz mnie, za to co jest w Tobie...;)
Bierzemy to krótko... za ryj...i w mordę!
Bo listopada to...tak naprawdę nie ma. Ciii. ;))
Autorze, widzę i wierzę, że potrafisz. ;)
2025-11-04 10:28:26
Tak kluczowy. To pierwszy fizyczny etap, na kilka milisekund przed psychologicznym.
Po czym już tylko, bądź też nie tylko, zostaje widzenie... no i odbiór. :)
2025-11-04 01:18:53
Dzieje się w światłach i cieniach. Postacie wnoszą...na plus.
Tytuł...trywialny...ale nie biorę pod uwagę przy ocenie.
Publikuj.
2025-11-04 00:40:36
Tak jak lubiłem bez koloru, tak z kolorem i jego rozkładem walorowym, jakby bardziej.
Odważniejsze zamkniecie kadru dołem na duży plus, no i ładnie prowadzi wzrok, który ma się teraz gdzie rozpędzić.
Publikuj.
2025-11-04 00:33:10
Kontra.
2025-11-01 11:18:00
Dziękuję.
2025-10-29 21:33:51
Dziękuję za przemyconą filozofię okraszoną nutą nauki. :)
2025-10-29 18:02:06
Za niewypowiedziane interesująco dziękuję, ładnie.
2025-10-26 14:52:41
Ja chyba wolę patrzeć w każdym przypadku. :)
A filozoficzną odpowiedź bardzo lubię.
Wracając do stanów jakie przybiera foton, to ważniejsze od tego jak to nazwiemy, jest to w jaki sposób na to spojrzymy.
Tak trochę filozoficznie bardziej i naukowo mniej. :)
Dziękuję.
2025-10-25 19:54:41
Z równania wynika dualizm światła. Dokładniej korpuskularno-falowy.
Wiem, rejestrujemy fotony, ale czasem zastanawiam się na co patrzymy.
Cząstki czy tez fale?
Jedne czy drugie... lubię je łuskać. :)
2025-10-25 14:21:17
Ludzie portretowani w codziennych sytuacjach to moim zdaniem bardzo wdzięczny temat...
2025-10-25 14:11:33
tomasz_z1973
To jest portret zbiorowy... i koncept nań moim zdaniem bardzo dobry, natomiast nie trafia do mnie jego realizacja. Tak też na NiE bylem z innych powodów, o jakich już wspomniałem.
2025-10-25 13:38:08
Zdecydowanie wolę taką "bylejakość" niż powtarzalność i przewidywalność do bólu, która tu się często wkrada...
2025-10-25 13:22:15
Szanuję i doceniam autorów którzy lubią mnie czymś podrażnić, jak i takich którzy puszczają mi oczko... Ale tutaj ten trójkąt w PG to dla mnie o jeden grzybek za dużo w tym skądinąd osobliwe przyprawionym barszczu.
Przestrzeń barw... Nie od dziś wiadomo że sieć lubi się z sRGB... to internetowy standard i warto go przypisywać, czy do niego przed publikacja konwertować.
Kropka w tytule zbędna.
Ale to nie przez nią dla jasności bylem po lewej.
2025-10-22 21:44:14
Z empatią w bólu i z miłości do bliźniego który cierpi i umiera tam, podzielić bliźnich tutaj...
No niesamowite.
Jak obrócić się do tego problemu by go zauważyć?
A może lepiej się odwrócić. Zamknąć oczy, przemilczeć i zaoszczędzić energię na to by zrobić coś naprawdę dobrego...
2025-10-22 20:49:30
Odważne w widoku spojrzenie.
I dobrze.
Mało tu takich udanych.
2025-10-22 20:45:55
świetnie sportretowany. Brakuje mi troche dołu, ale nie mogę sypnąć inaczej jak złotem.
Opadający liść jest tylko dowodem na to że żyjemy w świecie opartym na cyklach. Nie rozumiejąc najważniejszego z nich, i jakby z automatu podporządkowując się liniowemu upływowi czasu, który to paradoksalnie od zarania dziejów mierzymy na podstawie cyklicznych ruchów ciał niebieskich, nazbyt skupiamy się na etapach...z osobna... Kałuże wyschną, po mroku który już daje o sobie znać przyjdzie i światło, jak też wyrośnie nowy liść... A to, za co nie lubimy listopada jest w nas. Jak Ty, który nie lubisz mnie, za to co jest w Tobie...;) Bierzemy to krótko... za ryj...i w mordę! Bo listopada to...tak naprawdę nie ma. Ciii. ;)) Autorze, widzę i wierzę, że potrafisz. ;)
Tak kluczowy. To pierwszy fizyczny etap, na kilka milisekund przed psychologicznym. Po czym już tylko, bądź też nie tylko, zostaje widzenie... no i odbiór. :)
Dzieje się w światłach i cieniach. Postacie wnoszą...na plus. Tytuł...trywialny...ale nie biorę pod uwagę przy ocenie. Publikuj.
Tak jak lubiłem bez koloru, tak z kolorem i jego rozkładem walorowym, jakby bardziej. Odważniejsze zamkniecie kadru dołem na duży plus, no i ładnie prowadzi wzrok, który ma się teraz gdzie rozpędzić. Publikuj.
Kontra.
Dziękuję.
Dziękuję za przemyconą filozofię okraszoną nutą nauki. :)
Za niewypowiedziane interesująco dziękuję, ładnie.
Ja chyba wolę patrzeć w każdym przypadku. :) A filozoficzną odpowiedź bardzo lubię. Wracając do stanów jakie przybiera foton, to ważniejsze od tego jak to nazwiemy, jest to w jaki sposób na to spojrzymy. Tak trochę filozoficznie bardziej i naukowo mniej. :) Dziękuję.
Z równania wynika dualizm światła. Dokładniej korpuskularno-falowy. Wiem, rejestrujemy fotony, ale czasem zastanawiam się na co patrzymy. Cząstki czy tez fale? Jedne czy drugie... lubię je łuskać. :)
Ludzie portretowani w codziennych sytuacjach to moim zdaniem bardzo wdzięczny temat...
tomasz_z1973 To jest portret zbiorowy... i koncept nań moim zdaniem bardzo dobry, natomiast nie trafia do mnie jego realizacja. Tak też na NiE bylem z innych powodów, o jakich już wspomniałem.
Zdecydowanie wolę taką "bylejakość" niż powtarzalność i przewidywalność do bólu, która tu się często wkrada...
Szanuję i doceniam autorów którzy lubią mnie czymś podrażnić, jak i takich którzy puszczają mi oczko... Ale tutaj ten trójkąt w PG to dla mnie o jeden grzybek za dużo w tym skądinąd osobliwe przyprawionym barszczu. Przestrzeń barw... Nie od dziś wiadomo że sieć lubi się z sRGB... to internetowy standard i warto go przypisywać, czy do niego przed publikacja konwertować. Kropka w tytule zbędna. Ale to nie przez nią dla jasności bylem po lewej.
Z empatią w bólu i z miłości do bliźniego który cierpi i umiera tam, podzielić bliźnich tutaj... No niesamowite. Jak obrócić się do tego problemu by go zauważyć? A może lepiej się odwrócić. Zamknąć oczy, przemilczeć i zaoszczędzić energię na to by zrobić coś naprawdę dobrego...
Odważne w widoku spojrzenie. I dobrze. Mało tu takich udanych.
świetnie sportretowany. Brakuje mi troche dołu, ale nie mogę sypnąć inaczej jak złotem.
Kontra.
Ciekawie ugryziony akto-portret. Gdyby ode mnie zależało, do wyróżnienia taki.
Z uwagi na ilość wypalonych pikseli, w dodatku przy samej krawędzi kadru, nie publikuj.