Wycinamy lasy robimy sobie przestrzeń do życia, coraz więcej ich niszczymy, z chwilą kiedy to opuszczamy przyroda w szybkim tempie zabiera to sobie, regeneracja do stanu właściwego w tempie błyskawicznym. Wniosek nasuwa się prosty, największym wrogiem a w zasadzie pasożytem przyrody jest człowiek, największym konsumentem innych stworzeń jest człowiek, najwięcej roślin zjada człowiek i pobił już w tym żarłoczne olbrzymie dinozaury. Dlatego zdjęcie bardzo poprawnie wykonane z lisem na tle opuszczonej przez ludzi wioski, który to miną / tak po ludzku/ wyraża wielkie niezadowolenie. Właśnie zobaczył człowieka z czego jak widać jest okropnie niezadowolony, bo natura porządkuje stan jaki zastała po ludziach którzy to miejsce opuścili, a on obawia się że człowiek wróci i wszystko w koło siebie znowu będzie niszczył.

Malownicze i ciekawie opowiedziane.

no to dopowiem jeszcze jednym z blogów o tym miejscu ... co ciekawe jest tam też zdjęcie lisa , myślę że ten sam lecz kiedyś tam :) http://korfu2.blog.onet.pl/?p=373

jestem na tak co ująłem w analizie

Polecam tę analizę ponieważ jest ona częścią "wykrzyknika", przed którym autor analizy personifikuje przedstawionego w kadrze lisa. Pan "Bakulok" w przedmiotowym wywodzie "o zachowaniu gatunku" troszczy się o wszystkich "liso-podobnych". Jestem po lekturze Peter'a Wohlleben'a, który w "Duchowym Życiu Zwierząt" dokonuje próby ukazania symbiozy człowieka z otaczającymi go zwierzętami. Myślę, że przedstawiony kadr zaświadcza o bliskich spotkaniach człowieka z otaczającą go naturą nawet w "opuszczonej wiosce na Korfu". Jestem za każdym przedstawianiem fauny i flory w ich naturalnej przestrzeni. Niech się rodzą myśli podobne do manifestu Pana "Bakuloka". Serdecznie Pozdrawiam!